Πιθανή η ανάδειξη κομμουνιστή δημάρχου στην «πόλη του Μότσαρτ»

Tελικά, φαίνεται πως οι συνήθεις εξελίξεις είναι ανατρέψιμες και πως η δυσαρέσκεια των πολιτών με τη σκληρή καθημερινότητά τους δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε μία απατηλή ακροδεξιά στροφή τους και αυτό το αποδεικνύει το πρόσφατο παράδειγμα του Σάλτσμπουργκ στην Αυστρία, όπου, σε αυτή την ιστορική «πόλη του Μότσαρτ», όχι μόνον υπήρξε στις 10 Μαρτίου μια επικράτηση των αριστερών δυνάμεων στην πρώτη φάση της εκλογικής αναμέτρησης, αλλά είναι πολύ πιθανή η ανάδειξη ενός κομμουνιστή δημάρχου στον δεύτερο γύρο των εκεί δημοτικών εκλογών σε μία εβδομάδα, στις 24 Μαρτίου.

Την ημερομηνία αυτή, διεκδικώντας το αξίωμα του δημάρχου της πόλης του ξακουστού μουσουργού και των φημισμένων διεθνώς ετήσιων Φεστιβάλ του Καλοκαιριού και της Πεντηκοστής, θα αναμετρηθούν οι δύο επικρατέστεροι του πρώτου γύρου, ο σοσιαλδημοκράτης Μπέρνχαρντ Αουίνγκερ και ο κομμουνιστής Κάι-Μίχαελ Ντανκλ, που με ελάχιστη διαφορά μεταξύ των κομμάτων τους βρέθηκαν στις δύο πρώτες θέσεις.

Το έως τώρα εκεί κυβερνών δεξιό Λαϊκό Κόμμα, που την κατάκτηση το 2019 της θέσης του δημάρχου όφειλε σχεδόν αποκλειστικά και μόνον στον «ούριο άνεμο» από το «παιδί-θαύμα» –τον τότε αρχηγό του, πρώην ομοσπονδιακό καγκελάριο και πρόσφατα καταδικασθέντα σε οκτάμηνη φυλάκιση με αναστολή για ψευδή κατάθεση σε επιτροπή της Βουλής– Σεμπάστιαν Κουρτς, είχε μεγάλες απώλειες και περνά στην τρίτη θέση.

Μόλις τέταρτο αναδείχθηκε στο Σάλτσμπουργκ το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων το οποίο παναυστριακά και σε όλες τις δημοσκοπήσεις βρίσκεται πρώτο με ποσοστά γύρω στο 30%, διεκδικώντας τη νίκη και τη θέση του καγκελάριου στις βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου φθινοπώρου.

Είναι γεγονός ότι έκπληξη, όχι της χρονιάς, ούτε της δεκαετίας, αλλά της εβδομηκονταετίας ήταν οι περιφερειακές εκλογές πέρσι τον Απρίλιο στο ομόσπονδο κρατίδιο του Σάλτσμπουργκ (ένα από τα εννέα κρατίδια που αποτελούν την ομοσπονδιακή Αυστρία), καθώς σε αυτές, πρώτη φορά από το 1953, το Κομμουνιστικό Κόμμα πετύχαινε την είσοδό του στο τοπικό Κοινοβούλιο.

Και αυτό μάλιστα με ένα διψήφιο ποσοστό, σχεδόν 12%, μόλις τρεις μονάδες πίσω από το τρίτο κόμμα, το Σοσιαλδημοκρατικό, το οποίο κυβερνούσε παλιότερα για αρκετά χρόνια στο κρατίδιο και ηγείτο σχεδόν όλων των αυστριακών ομοσπονδιακών κυβερνήσεων από το 1970 μέχρι και το 2017.

Από αναλυτές γινόταν ήδη τότε λόγος για ένα δεύτερο «φαινόμενο», για «Φαινόμενο του Σάλτσμπουργκ» –που με την πιθανή εκλογή τώρα στις 24 Μαρτίου ενός κομμουνιστή εκεί δημάρχου θα υπάρξει πλέον και ένα «τρίτο»– έπειτα από ένα «πρώτο», το «Φαινόμενο του Γκρατς».

Πρώτη φορά στη μακραίωνη ιστορία του, το Γκρατς, η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αυστρίας (μετά την πρωτεύουσα Βιέννη), έχει εδώ και δυόμισι χρόνια στην κορυφή της ως δήμαρχο μια γυναίκα και μάλιστα κομμουνίστρια, που υπήρξε η θριαμβεύτρια των δημοτικών εκλογών της 26ης Σεπτεμβρίου 2021.

Από το Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο του πανέμορφου Γκρατς, πρωτεύουσα του «καταπράσινου» κρατιδίου της Στυρίας, 200 χιλιόμετρα νότια της Βιέννης, είχαν αποφοιτήσει στις μεταπολεμικές δεκαετίες χιλιάδες Ελληνες επιστήμονες.

Με ένα πρωτοφανές ποσοστό 29%, η σήμερα 64χρονη Ελκε Καρ, η δήμαρχος της πόλης, είχε ανατρέψει, ως υποψήφια του Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστρίας (ΚΚΑ), τον επί 18 χρόνια δήμαρχο Ζίγκφριντ Ναγκλ, από το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του Κουρτς, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2021 είχε αναγκαστεί σε παραίτηση λόγω των κατηγοριών ψευδορκίας του στη Βουλή και λόγω ανάμιξής του σε σκάνδαλο παράνομης κομματικής διαφήμισης και χειραγώγησης δημοσκοπήσεων.

Η τότε έκβαση των δημοτικών εκλογών στο Γκρατς χαρακτηρίστηκε, όχι μόνον στην Αυστρία αλλά και στο εξωτερικό, «πολιτικός σεισμός», καθώς το Κομμουνιστικό Κόμμα αναδεικνυόταν τότε πρώτη δύναμη με ποσοστό σχεδόν 30%.

Τώρα, αντίστοιχα στις δημοτικές εκλογές στην πόλη Σάλτσμπουργκ, γίνεται λόγος για «ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό» με την εντυπωσιακή άνοδο της δύναμής του και αυτό, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, είναι ένα σαφές μήνυμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Οτι δηλαδή –αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση– εκτός από το αυτοπαρουσιαζόμενο ως αντισυστημικό κόμμα διαμαρτυρίας, το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων, υπάρχει δυνατότητα για μια «αριστερή βαλβίδα διαμαρτυρίας», για μια αριστερή εναλλακτική σε όλη την επικράτεια, καθώς, κατά τους ίδιους, το Κομμουνιστικό Κόμμα θα είχε «καλές πιθανότητες» να εκπροσωπηθεί στο Κοινοβούλιο της Αυστρίας, μιας χώρας στην οποία επικρατεί πάντα έντονα ένας ακραίος αντικομμουνισμός.

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο Κάι-Μίχαελ Ντανκλ, ο αρχηγός του ΚΚΑ στο Σάλτσμπουργκ, κατέγραψε τις επιτυχίες αυτές λόγω της προσωπικής του ακεραιότητας και της άμεσης δέσμευσής του προς τον λαό, ως άριστος γνώστης των αυτοδιοικητικών πραγμάτωνμ και αξιόπιστος – ακολουθώντας το παράδειγμα του κόμματός του στο Γκρατς και έχοντας ως πρώτιστο μέλημα την «πολιτική για τον άνθρωπο» και τους αγώνες για τη στέγη, την προάσπιση και την προώθηση των δημοτικών κατοικιών.

Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ίδιος και το κόμμα του εστίασαν σε ένα μείζον ζήτημα που έχει πλέον γίνει πολύ επίκαιρο για όλα σχεδόν τα τμήματα του πληθυσμού, δηλαδή στην πολιτική των ενοικίων και της στέγασης γενικότερα.