Δύο είναι οι κύριες διαπιστώσεις μετά την εκλογή του Σέρτζιο Ματαρέλα στο ύπατο αξίωμα της Ιταλικής Αβασίλευτης Δημοκρατίας. Η πρώτη μάς λέει ότι από την όλη διαδικασία εκλογής βγήκε χαμένος ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και το κόμμα του, Φόρτσα Ιτάλια. Η δεύτερη πως η επικράτηση του Ματαρέλα είχε ως άμεση συνέπεια την ενίσχυση του Ματέο Ρέντσι και την επανένωση της πολυδιασπασμένης ιταλικής Κεντροαριστεράς.
Ο Ιταλός ανώτατος δικαστικός, 74 ετών, εξελέγη με 665 ψήφους και τον στήριξαν το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι, η Νέα Κεντροδεξιά του Αντζελίνο Αλφάνο και το κόμμα Αριστερά, Οικολογία και Ελευθερία του Νίκι Βέντολα. Ο πρώην Καβαλιέρε δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του, με τη λογική ότι το όνομα του Ματαρέλα δεν προέκυψε από έναν κύκλο ευρέων διαβουλεύσεων των πολιτικών δυνάμεων, αλλά ήταν αποκλειστική επιλογή του Ιταλού πρωθυπουργού.
Είναι σαφές ότι, πολιτικά, ο διάδοχος του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο τοποθετείται στο προοδευτικό κέντρο, με ιστορική πορεία στην αριστερή πτέρυγα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, εκείνη που είχε ως κύριο σημείο αναφοράς τον Αλντο Μόρο, τον πρώην πρωθυπουργό που δολοφόνησαν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Ο Ματαρέλα, με καταγωγή από το Παλέρμο της Σικελίας, πτυχιούχος νομικής, εκλεγόταν επί 25 χρόνια βουλευτής, από το 1983 μέχρι το 2008. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επί πρωθυπουργίας Ντ’ Αλέμα και υπουργός Αμυνας στην δεύτερη κυβέρνηση Ντ’ Αλέμα και σε εκείνη του σοσιαλιστή Τζουλιάνο Αμάτο. Παρά τους χαμηλούς τόνους και το διπλωματικό του πνεύμα, όλοι οι πολιτικοί παρατηρητές θυμούνται την έντονη αντίδρασή του, τον Αύγουστο του 1990, όταν η κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Τζούλιο Αντρεότι ενέκρινε νόμο που νομιμοποιούσε τα τρία τηλεοπτικά κανάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι με χορήγηση αδειών εθνικής εμβέλειας: ο Σέρτζιο Ματαρέλα παραιτήθηκε, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, από τη θέση του υπουργού Παιδείας. Πολλοί σχολιαστές είχαν υπογραμμίσει ότι επρόκειτο για νόμο στα όρια της αντισυνταγματικότητας, ο οποίος εγκρίθηκε λόγω των πιέσεων του στενού φίλου του Σίλβιο, του Μπετίνο Κράξι. Ετσι εξηγείται, λοιπόν, και η σημερινή αρνητική στάση του «μίστερ τιβί» προς τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα.
Ο Ρέντσι, λοιπόν, προτίμησε να ευνοήσει την ενότητα της Κεντροαριστεράς -και κυρίως του κόμματός του, των Δημοκρατικών- αποδυναμώνοντας παράλληλα τον διάλογο με τον Μπερλουσκόνι. Σε μια περίοδο κατά την οποία πολλά στελέχη της αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος υπογράμμιζαν συνεχώς ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον προοδευτικό της χαρακτήρα, ο σαραντάχρονος Ιταλός πρωθυπουργός αποφάσισε να αναλάβει μια αυτόνομη πολιτική πρωτοβουλία, επιλέγοντας το όνομα του Ματαρέλα. Είναι χαρακτηριστικό, δε, ότι η δημόσια τηλεόραση της Rai, σε σχόλιό της, υπογράμμισε ότι «στην επιλογή αυτή μέτρησε πιθανότατα και η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, η οποία αναμένεται να επηρεάσει προς τα αριστερά τις θέσεις του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος». Και ο Ρέντσι προσαρμόζεται. Οσο για τον μεγιστάνα και πρώην πρωθυπουργό, θα πρέπει να δούμε αν στο εξής θα επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση ή θα συνεχίσει να συνεργάζεται με την κυβέρνηση, στο λεπτό θέμα, κυρίως, της αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας