Παλαιά F-16 για τον Ζελένσκι

Σημαντική μέρα ήταν η χτεσινή για την Ουκρανία, καθώς ο πρόεδρός της, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι εξασφάλισε από τους Ολλανδούς την προμήθεια 42 αμερικανικής κατασκευής μαχητικών αεροσκαφών F-16 και άλλων 19 από τη Δανία. Το σύνολο, δηλαδή, ανέρχεται μέχρι στιγμής σε 61 αεροπλάνα.

Ο Ζελένσκι, που μαζί με τη σύζυγό του, Ολένα, πραγματοποιούν νέα περιοδεία-αστραπή στην Ευρώπη, έκανε την ανακοίνωση από ολλανδικό έδαφος, ενώ επισκέφτηκε επί τούτου και μια αεροπορική βάση στο Αϊντχόφεν προκειμένου να βγάλει μια... σέλφι φωτογραφία παρέα με τον Ολλανδό πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε και το πολυπόθητο μαχητικό. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε λίγες ώρες αργότερα σε βάση της Δανίας, όπου φωτογραφήθηκε στο κόκπιτ ενός διθέσιου τζετ με την πρωθυπουργό Μέτε Φρέντρικσεν.

Πότε όμως θα συμβεί αυτή η τόσο αναμενόμενη παράδοση; «Συμφωνήσαμε με τον Μαρκ Ρούτε για τον αριθμό των F-16 που θα παραδοθούν στην Ουκρανία, αφού οι πιλότοι και οι μηχανικοί μας ολοκληρώσουν την εκπαίδευση. 42 αεροπλάνα. Και αυτό είναι μόνο η αρχή», έγραψε ο Ζελένσκι στο κανάλι του στο Telegram. Δηλαδή... πότε; Κανείς δεν ξέρει – αλλά σίγουρα πολύ μετά το πέρας της ήδη καταδικασμένης σε αποτυχία ουκρανικής αντεπίθεσης σε Ζαπορόζιε και Ντονμπάς, που πραγματοποιήθηκε χωρίς αεροπορική υποστήριξη και που νομοτελειακά κόστισε τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευμένους από το ΝΑΤΟ Ουκρανούς στρατιώτες, χωρίς κανένα ουσιαστικό εδαφικό αντίκρισμα.

Σύμφωνα με την υπεραισιόδοξη εκτίμηση του επικεφαλής του προεδρικού γραφείου της Ουκρανίας, Αντρέι Γέρμακ, η Ουκρανία «ελπίζει» να παραλάβει αυτά τα αεροσκάφη πριν από το τέλος του 2023 – αλλά ο καλύτερα ενημερωμένος εκπρόσωπος της πολεμικής αεροπορίας Γιούρι Ιγκνάτ, που είναι και ο ίδιος μάχιμος αξιωματικός και γνωρίζει πόσο δύσκολη είναι η μετεκπαίδευση των Ουκρανών αεροπόρων από τα πρώην σοβιετικά στα αμερικανικά τζετ, δήλωσε πριν από λίγες μέρες ότι θεωρεί αδύνατη την ολοκλήρωση της διαδικασίας πριν από το 2024.

Και ο Ουκρανός υπουργός Αμυνας Ολέκσι Ρέζνικοφ διευκρίνισε το Σάββατο ότι οι Ουκρανοί πιλότοι «τώρα άρχισαν να εκπαιδεύονται για να πετάξουν το αεροσκάφος», συμπληρώνοντας ότι μόνο «δύο Ουκρανοί πιλότοι έχουν ήδη πραγματοποιήσει δοκιμαστικές πτήσεις με F-16» στις ΗΠΑ και ότι θα χρειαστούν «τουλάχιστον έξι μήνες» για να εκπαιδευτούν οι πιλότοι στα αμερικανικής κατασκευής αεροσκάφη.

Εκπαίδευση

Ακόμη και αυτό το διάστημα ωστόσο, οι περισσότεροι ειδικοί το θεωρούν εξαιρετικά σύντομο – ιδίως αν συνυπολογιστεί και ο χρόνος που χρειάζεται για την εκπαίδευση στα συνοδευτικά οπλικά συστήματα, όπως οι πύραυλοι αερός-αέρος και αέρος-εδάφους. Γιατί αυτή θα είναι η κύρια αποστολή των F-16, αν και όταν φτάσουν στην Ουκρανία –η χρήση τους σαν πλατφόρμες οπλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς– και ιδίως η εκτόξευση από μεγάλες αποστάσεις πυραύλων σαν τον βρετανικό Storm Shadow κατά ρωσικών στόχων στο έδαφος.

Αυτό που συμβαίνει λοιπόν, στην πραγματικότητα, είναι ότι οι ΗΠΑ, που διαθέτουν εκατοντάδες παροπλισμένα F-16 και θα μπορούσαν εδώ και μήνες να τα είχαν αποστείλει στην Ουκρανία, για τους δικούς τους λόγους κωλυσιεργούν, αφήνοντας άλλα συμμαχικά κράτη να «βγουν μπροστά» και να παραβιάσουν τις κόκκινες γραμμές της Ρωσίας. Για την ακρίβεια, και ενώ το πρακτορείο Reuters έχει αποκαλύψει ήδη από τις 17 Αυγούστου, επικαλούμενο πηγές του, ότι οι HΠΑ έδωσαν επιτέλους τη συγκατάθεσή τους για προμήθειες μερικών δεκάδων μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Ουκρανία από τη Δανία και την Ολλανδία, όπως επιβεβαιώνεται πλέον και από τα γεγονότα, η Ουάσινγκτον δεν έχει κάνει επισήμως καμιά ανακοίνωση, πέρα από το ότι έχει αρχίσει να εκπαιδεύει, με το πάσο της, τους Ουκρανούς πιλότους και μηχανικούς. Πώς ερμηνεύεται αυτή η στρατιωτικά παράλογη χρονοτριβή; Αρκετοί στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι οι Αμερικανοί επιτελείς –και πολύ περισσότερο οι ιδιοκτήτες του στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος– δεν βιάζονται καθόλου να παρακολουθήσουν την έκβαση μιας αερομαχίας ανάμεσα στα πολυδιαφημισμένα –αλλά κάθε άλλο παρά κυρίαρχα στον αέρα– μονοκινητήρια F-16 και στα πολύ ισχυρότερα δικινητήρια ρωσικά αεροσκάφη αεροπορικής υπεροχής.

Ισορροπίες

Οπως, ας πούμε, τα Sukhoi Su-27/30/35 της οικογένειας «Flanker», τα Mig Mi-31 και ιδίως το υπερσύγχρονο Su-57, που διαθέτουν πυραύλους και ραντάρ ικανά να καταρρίψουν τα αμερικανικά αεροπλάνα από απόσταση πολλών δεκάδων –ακόμη και εκατοντάδων– χιλιομέτρων. Μόνον τα πανάκριβα αεροσκάφη νέας γενιάς F-22 Raptor και F-35 πιστεύεται ότι είναι ισάξια, ίσως και ανώτερα –ιδίως το πρώτο– από τα ρωσικά αεροπλάνα.

Ακόμη πιο άνιση αναμένεται όμως η πιθανή συνάντηση των F-16 –ανεξαρτήτως του πόσο έμπειροι θα είναι οι πιλότοι τους– με την πολυεπίπεδη ρωσική αεράμυνα και ιδίως με τα αντιαεροπορικά συστήματα S-400, αλλά ακόμη και τα μικρότερα αλλά πολύ αποτελεσματικά BUK και Pantzir. Ακούγεται κυνικό, αλλά οι Αμερικανικοί επιτελείς φαίνεται πως προτιμούν να παρακολουθούν μακρόθεν τη σφαγή των άμοιρων Ουκρανών, παρά να διακινδυνεύσουν την επί δεκαετίες κατασκευασμένη φήμη –και κυρίως τις... πωλήσεις– των πολυδιαφημισμένων «αήττητων» αεροπλάνων τους. Αλλά μήπως το ίδιο ακριβώς δεν κάνουν και με τα προηγμένα άρματα μάχης Abrams, που παρά τις υποσχέσεις τους δεν έφτασαν ποτέ στην Ουκρανία, αφήνοντας τα γερμανικά Leopard και τα γαλλικά AMX-10 να καίγονται στις στέπες της Ζαπορόζιε και του νότιου Ντονέτσκ; Τα μόνα αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα που εστάλησαν σε σημαντικό αριθμό στην Ουκρανία είναι τα ερπυστριοφόρα Bradley και τα «αρχαία» Μ-113, αλλά και ορισμένα Stryker, που κάθε άλλο παρά «αήττητα» έχουν αποδειχτεί...

Μην πιστεύετε εμάς: δείτε το προχτεσινό ρεπορτάζ του αμερικανικού και άκρως φιλο-ουκρανικού ABC News, που μίλησε με Αμερικανούς μισθοφόρους-βετεράνους των ενόπλων δυνάμεων, οι οποίοι πολέμησαν κατά την πρόσφατη αντεπίθεση στο πλευρό των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας και συγκλονίστηκαν από την απίστευτη ένταση των μαχών και την αντοχή της ρωσικής άμυνας. Ενας από τους στρατιώτες με το nom de guerre «Tango» είπε ότι η μονάδα του έχασε το 85% της δύναμής της και δύο από τους συντρόφους του σκοτώθηκαν όταν η ομάδα έπεσε σε ενέδρα. Ενας άλλος Αμερικανός στρατιώτης, που θέλησε να μην αποκαλύψει την ταυτότητά του, είπε ότι οι επιθετικές επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχε ήταν ανοργάνωτες και οι Ουκρανοί δεν είχαν κατάλληλη εκπαίδευση. «Χάσαμε τρία Leopard σε μία μέρα, γιατί απλά τους δόθηκε εντολή να περάσουν μέσα από ένα ναρκοπέδιο»... Θα άλλαζε άραγε κάτι αν η αυτοκτονική αυτή επίθεση διέθετε αεροπορική κάλυψη από μερικές δεκάδες F-16; Πιθανότατα όχι – αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ.