Η εμβληματική μορφή των κινημάτων της Θεσσαλονίκης, ο Μανώλης Σταθόπουλος, δεν είναι πια μαζί μας. Με βαριά από τη λύπη καρδιά τον αποχαιρετήσαμε το περασμένο Σάββατο γιατί είχαμε πιστέψει πως ύστερα από δεκαπέντε χρόνια αγώνα κόντρα στον καρκίνο θα νικούσε και πάλι. Στην πολιτική κηδεία του βρέθηκαν άνθρωποι όλων των κινημάτων των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων, των χρόνων των μνημονίων και των μεγάλων αγώνων.
Ο Μανώλης, παρά τον καρκίνο στα πνευμόνια, ήταν μπροστά και άντεξε μέχρι τέλους στην τρομερή πορεία των σχολικών φυλάκων από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα με τα πόδια σε τριάντα μέρες τον Σεπτέμβριο του 2013. Ο Μανώλης και η γυναίκα του Καίτη στάθηκαν άγρυπνοι συμπαραστάτες ατελείωτα βράδια κοντά στην κατάληψη της ΕΡΤ3. Ο Μανώλης ήταν μέχρι το τέλος κοντά στους απολυμένους της «Κόκα Κόλα» και της «Μαλαματίνα», δίπλα στους απολυμένους καθηγητές, τους συμβασιούχους των ΟΤΑ, στις πορείες κόντρα στην εγκατάσταση του εργοστασίου χρυσού στη Χαλκιδική, για να θυμηθούμε τα πιο μεγάλα από τα γεγονότα στα οποία συμμετείχε. Με την μποτίλια του οξυγόνου στο μασπιέ από το παπάκι του, με τα σωληνάκια στη μύτη έδινε το «παρών» στις πορείες για τα Τέμπη.
«Ο Μανώλης προσωποποίησε την ενότητα των αγώνων, πίστεψε σε αυτή την ενότητα και πάλεψε για αυτήν, πικραινόταν όταν έβλεπε ότι αυτή την ενότητα την εμπόδιζαν ευτελείς συνήθειες και αδιαφορίες» είπε σωστά ο συνάδελφος Στέλιος Νικητόπουλος στην πολιτική κηδεία. Γι' αυτό και τα θερμά λόγια του προέδρου της Ε' ΕΛΜΕ, Χρήστου Ζαγανίδη, γι' αυτό και ο καθηγητής Ιάσονας Θηλυκός μας έβαλε να τραγουδήσουμε μπροστά στη σορό του χαμογελαστού -πάντα, ακόμη και στον θάνατο- Μανώλη το «τίποτα δεν πάει χαμένο».
Ηταν μόλις 69 ετών ο Μανώλης και ο θάνατός του μας πόνεσε κατάβαθα τόσο που τον αγαπούσαμε, τόσο που τον είχαμε απαντοχή, το «καραούλι» μας στον Χορτιάτη. Το Σάββατο σταθήκαμε με υπερηφάνεια δίπλα στη συνοδοιπόρο της ζωής του και των αγώνων, την Καίτη, που μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια τίμησαν τη μνήμη του Μανώλη. Οσα είπαν τα εγγόνια του, η Ραφαέλα και ο Ορέστης, η υπόσχεση ότι θα ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο που τους έδειξε με τις ηθικές αρχές που τους δίδαξε, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη στους αδύναμους, τον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο, αυτά τα λόγια ήταν και η απόδειξη πως το δέντρο που φύτεψε ο Μανώλης όχι μόνο δεν ξεράθηκε με τον θάνατό του, αλλά θα ανθίζει διαρκώς
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας