Των «περίεργων» εργολαβιών ουκ έσται τέλος...

Θα χρειαστεί... σκάφη τελικά για τις ανοιχτές, «περίεργες» και απανωτές συμπτώσεις στις υποθέσεις ανάθεσης εργολαβιών στον τομέα καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Μετά το χθεσινό δημοσίευμα της «Εφ.Συν.» που άνοιξε το θέμα, σήμερα φέρνουμε στο φως νέα υπόθεση που συμπτωματικά αφορά την ίδια εταιρεία, για την οποία έγινε λόγος χθες και που τον περασμένο Μάρτιο έφτασε ένα βήμα από το να κερδίσει διαγωνισμό για ανοιχτές σκάφες αποκομιδής απορριμμάτων, αξίας περί τα 150.000 ευρώ.

Πριν εξηγήσουμε τι συνέβη στην υπόθεση αυτή που είναι ακόμη ανοιχτή, θα άξιζε να επισημανθεί ότι παραμένει αξιοπερίεργο όσο και αναπάντητο -ιδίως στην εποχή μας που ανάλογες εργολαβίες αξίζει να τις κυνηγά κανείς με το ντουφέκι- ότι οι εταιρείες που παίρνουν μέρος στους διαγωνισμούς αυτούς είναι συνήθως μόνο δύο, ενώ κανονικά θα έπρεπε να κάνουν ουρά.

Στην υπόθεση με τις σκάφες, τα «οξύμωρα» αρχίζουν με την προκήρυξη, καθώς, αφού ορίζονται οι τεχνικές προδιαγραφές, η οροφή στην αξία κάθε μιας -από τις 30 συνολικά- υπολογίζεται περίπου στα 4.500 ευρώ.

Ο διαγωνισμός με διαφορά στην προσφορά ελάχιστων ευρώ (σε σημείο να λένε κάποιοι ότι η προσφορά ήταν... μία) κατακυρώνεται σε μία από τις δύο εταιρείες που πήραν μέρος και είναι η ίδια με αυτήν που μας απασχόλησε χθες.

Οπως ορίζει το τυπικό, η Οικονομική Επιτροπή του δήμου καλεί τον ανάδοχο, κάνει επιπλέον διαπραγματεύσεις μαζί του και κατεβάζει κι άλλο την προσφορά του (περίπου 1%), φτάνοντας την τιμή στα 4.400 ευρώ η σκάφη, σύνολο 132.000 ευρώ χωρίς τον ΦΠΑ.

Ο χαμένος καταφεύγει, όπως δικαιούται, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης, αλλά η προσφυγή του απορρίπτεται.

Ο διαγωνισμός φτάνει σχεδόν στο τέλος του, ωστόσο λίγο πριν από την τελική έγκριση, ένας δημοτικός σύμβουλος που -για δικούς του λόγους- επιθυμεί την ανωνυμία, καταθέτει στην Οικονομική Επιτροπή στοιχεία κατεβασμένα από τη «Διαφάνεια» και από δύο διαφορετικούς δήμους (Ηράκλειας Σερρών και Θήρας), οι οποίοι συμπτωματικά τον Ιούνιο και Αύγουστο είχαν παραλάβει τις ίδιες ακριβώς σκάφες, από άλλες εταιρείες, σε τιμές από 1.220 ευρώ έως 1.405 το κομμάτι.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Δήμος Θεσσαλονίκης καλείται να πληρώσει δηλαδή 3.000 ευρώ παραπάνω για κάθε μία από αυτές που χρειάζεται!

Τα στοιχεία και το μέγεθος της οικονομικής διαφοράς που καλούνταν να επικυρώσουν προκάλεσαν «απανωτά εγκεφαλικά», όπως περιγράφουν στην «Εφ.Συν.» μέλη της Οικονομικής Επιτροπής.

«Είδαμε την πόρτα των Διαβατών να ανοίγει», λένε χαρακτηριστικά.

Κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να το επικυρώσουν, ενώ τα ερωτήματα γι’ αυτούς που «έκαναν» έρευνα αγοράς και κατέληξαν να προκηρύξουν διαγωνισμό με αυτές τις τιμές, πολλαπλασιάζονται.

Η επιτροπή αρνήθηκε την επικύρωση την τελευταία στιγμή και η εταιρεία που έχασε τον διαγωνισμό μέσα από τα χέρια της, κατέφυγε κι αυτή με τη σειρά της στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση -όπου ακόμα βρίσκεται η υπόθεση- προκειμένου να δικαιωθεί.

«Ακόμη κι αν δικαιωθεί στην Αποκεντρωμένη, εμείς δεν πρόκειται με τίποτα να συνεργήσουμε στην επικύρωση αυτού του διαγωνισμού, στον οποίο ουσιαστικά υπήρχε μόνο μία προσφορά, και ζητάμε να προκηρυχθεί νέος με άλλους όρους», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» μέλος της Οικονομικής Επιτροπής.

Την ίδια ώρα, άλλος σημειώνει με νόημα: «Δηλαδή τι πρέπει να σκεφτούμε και να περιμένουμε για τον διαγωνισμό που έχει αναγγελθεί και αναμένεται να φτάσει το 1 εκατομμύριο;».