UPD: Σήμερα το μεσημέρι έγινε γνωστό ότι η αγωνίστρια προσφεύγει στη Δικαιοσύνη κατά της χώρας μας. Η Σούχα Μπεσάρα, μόλις επέστρεψε στην Ελβετία επικοινώνησε με δικηγόρους τόσο στην Ελβετία όσο και στην Ελλάδα, ενώ και το υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου θα κινηθεί προς την κατεύθυνση ακύρωσης της απόφασης.
Μίνι διπλωματικό επεισόδιο με τον Λίβανο και δικαιολογημένες αντιδράσεις προκαλεί η χθεσινή αναίτια κράτηση και απαγόρευση εισόδου στη χώρα μας της εμβληματικής Λιβανέζας αγωνίστριας Σούχα Μπεσάρα, η οποία έχει περάσει 10 χρόνια στις φυλακές του Ισραήλ και θεωρείται ηρωίδα της απελευθέρωσης του Νότιου Λιβάνου από την ισραηλινή κατοχή. Η ίδια κρατήθηκε για πολλές ώρες στο αεροδρόμιο της Αθήνας, της απαγορεύτηκε η είσοδος για... λόγους εθνικής ασφάλειας και την ανάγκασαν να επιστρέψει στον Λίβανο. Επέστρεφε με πτήση τράνζιτ μέσω Αθήνας με την οικογένειά της στην Ελβετία όπου μένει μόνιμα (έχει ελβετική ιθαγένεια) από διακοπές στον Λίβανο και οι ελληνικές αρχές τη γύρισαν πίσω στη Βηρυτό, αναφέροντας ότι θα έπρεπε να επιστρέψει στην Ελβετία με την ίδια διαδρομή που είχε πραγματοποιήσει κατά την άφιξή της στη χώρα (Ελβετία - Τουρκία - Βηρυτός).
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου καταδίκασε τις ενέργειες των ελληνικών αρχών και ζήτησε από το υπουργείο Εξωτερικών του Λιβάνου «να καλέσει αμέσως τον Ελληνα πρέσβη και να λάβει αυστηρά μέτρα» και «να θεωρήσει τη σύλληψη ως επίθεση στην εθνική κυριαρχία του Λιβάνου και την ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών του». Εντονη ήταν η αντίδραση και του ΚΚΕ μόλις έγινε γνωστό το περιστατικό και ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, έκανε διάβημα διαμαρτυρίας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Το ΚΚΕ υπογράμμισε πως «αντιτίθεται στην απαράδεκτη αυτή ενέργεια των ελληνικών αρχών και ρωτάει το αρμόδιο υπουργείο για ποιους συγκεκριμένους λόγους κρατήθηκε η Σούχα Μπεσάρα στο αεροδρόμιο της Αθήνας και απαγορεύτηκε η είσοδός της στην Ελλάδα; Για ποιους λόγους θεωρείται άτομο επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια;».
Υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη ανέφεραν στην «Εφ.Συν.» πως στο αεροδρόμιο το όνομά της «χτύπησε» στο σύστημα SIS (τη βάση δεδομένων για τις χώρες Σένγκεν) καθώς εναντίον της υπάρχει απαγόρευση εισόδου σε χώρες Σένγκεν για λόγους εθνικής ασφάλειας. Στο ερώτημά μας σε ποια χώρα θεωρείται επικίνδυνη η Μπεσάρα, δεν λάβαμε απάντηση. Αντ’ αυτού οι ίδιες πηγές υποστήριξαν πως η Λιβανέζα χρησιμοποίησε ψεύτικο διαβατήριο. Με άλλα λόγια, οι ελληνικές αρχές φέρεται να υποστηρίζουν πως το όνομά της ήταν σωστό και το διαβατήριο... πλαστό.
Η οικογένεια της Σούχα
Έντονη καταδίκη για τα όσα συνέβησαν στο «Ελ.Βενιζέλος» εκφράζουν τόσο η οικογένεια της Μπεσάρα και οι κάτοικοι της πόλης καταγωγής της Deir Mimas, αλλά και ο δήμαρχος της πόλης. Σημειώνουν ότι το περιστατικό αντιτίθεται στις διεθνείς συνθήκες και τους νόμους και κυρίως με τον Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η οικογένεια της Μπεσάρα υπογραμμίζει ότι «αυτό το βήμα της ελληνικής κυβέρνησης με το πρόσχημα ότι η κόρη μας αποτελεί απειλή για την ασφάλεια είναι καταδικαστέο και δεν αντιπροσωπεύει ό,τι είναι γνωστό για την Ελλάδα, μια χώρα δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Η ιστορία της
Μεγαλωμένη μέσα στον εμφύλιο πόλεμο του Λιβάνου, πήρε τα όπλα στα είκοσι χρόνια της, πυροβολώντας στις 7 Νοεμβρίου 1988 τον Αντουάν Λαχάντ (τον τραυμάτισε σοβαρά), επικεφαλής του «Στρατού του Νοτίου Λιβάνου», της εφεδρικής εθνοφρουράς που συνέδραμε το Ισραήλ στη «ζώνη ασφαλείας» κατά τη διάρκεια κατοχής της περιοχής. Συλλαμβάνεται, δεν δικάζεται ποτέ, βασανίζεται επί 3 μήνες με μαστιγώσεις και ηλεκτροσόκ. Επιβιώνει μετά από δέκα χρόνια σ’ ένα κελί μέσα στην κόλαση της φυλακής-κάτεργο του Κιάμ, που καταγγέλλεται ασταμάτητα από τους ανθρωπιστικούς οργανισμούς. Καθώς αρνείται να συνεργαστεί με τις Αρχές, περνάει έξι χρόνια σε απόλυτη απομόνωση. Το 1995 ο Ερυθρός Σταυρός κατάφερε να επισκεφθεί τη φυλακή και οι συνθήκες των κρατουμένων βελτιώθηκαν.
Την 1η Σεπτεμβρίου 1998, έπειτα από διεθνείς πιέσεις, αποφυλακίστηκε και παραδόθηκε στον Ερυθρό Σταυρό. Στη Βηρυτό την υποδέχτηκαν ως ηρωίδα, ονομάστηκε η «αρραβωνιαστικιά του Λιβάνου» και «Ζαν ντ’ Αρκ του Λιβάνου» και έκτοτε αγωνίζεται για την απελευθέρωση των Λιβανέζων που εξακολουθούν να κρατούνται παρανόμως στο Ισραήλ, καθώς και για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Η ιστορία της έγινε ταινία, γράφτηκαν βιβλία, δημοσιεύτηκε πλήθος συνεντεύξεών της, ενώ το 2000 η ίδια δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Ανθεκτική» (Résistante).
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας