Εικοσάρηδες, με παλιές αγωνίες αλλά νέες δισκογραφικές συνήθειες

Δώστε βάση γιατί εδώ έχουμε μία καινούργια, ολοκαίνουργια περίπτωση 20χρονων καλλιτεχνών με πολύ ενδιαφέρον. Είναι ο Cusco, ο Κωστής δηλαδή, και μαζί με τον Mandragxra, τον Μάνο, μόλις κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ «Καθρέπτης» που μπορείτε να το ακούσετε στο Spotify. Περιέχει 8 κομμάτια και κινούνται σε διάφορα μονοπάτια του χιπ χοπ. Σε ένα από τα κομμάτια του δίσκου, το «Ανοιξη», συμμετέχει στα φωνητικά και η Χριστίνα.

«Πλέον πατάμε πιο πολύ στο alternative hip hop προσθέτοντας στοιχεία jazz, r ‘n’ b και soul» μας λέει ο Κωστής. «Στο “Ανοιξη” βάλαμε ένα sample από Black Pumas και έτσι παραπέμπει αρκετά σε πιο νεο-soul ήχο. Γενικά η όλη ιδέα πίσω από το άλμπουμ έχει να κάνει με τον αντικατοπτρισμό της ψυχής. Εμπεριέχει τα θετικά και τα αρνητικά της δικής μου ψυχοσύνθεσης με βάση προσωπικά μου βιώματα και εμπειρίες. Μιλάω αρκετά για την αγχώδη διαταραχή και την αγοραφοβία και πώς τα βίωνα και τα βιώνω ακόμα».

● Πώς γράφετε τα κομμάτια σας;

Τα αναπτύσσουμε σε ένα σπιτικό περιβάλλον ώστε να έχουμε τον χρόνο που χρειαζόμαστε για να βγαίνει καλύτερο αποτέλεσμα.

● Πώς τα δουλεύετε;

Χρησιμοποιούμε samples από μουσικές όλου του κόσμου και μετά τα εμπλουτίζουμε με φυσικά όργανα όπως μπάσο, πιάνο, κιθάρα κτλ.

● Σας είναι εύκολο;

Το χιπ χοπ είναι και εύκολη και δύσκολη υπόθεση. Είναι εύκολη η είσοδος στον χώρο αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται αρκετή προσπάθεια και ταλέντο ώστε να βγαίνει ένα καλό και πρωτότυπο αποτέλεσμα. Πολλοί δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο και καταλήγουν να ακούγονται όμοιοι μεταξύ τους στο αυτί του μέσου ακροατή που δεν είναι εξοικειωμένος με το είδος. Εμείς προσπαθούμε να προσθέτουμε μεγαλύτερη μουσικότητα στα κομμάτια μας ώστε να αποφεύγουμε να γινόμαστε ένα με τη μάζα.

● Θα παραμείνετε στο Spotify ως ανεξάρτητοι ή θα αναζητήσετε δισκογραφική εταιρεία;

Δεν έχουμε τέτοιες βλέψεις για την ώρα. Κατά τη γνώμη μου οι δισκογραφικές εταιρείες, μέσα σε έναν άμορφο χώρο όπως είναι η μουσική, δεν αποσκοπούν στη βοήθεια των καλλιτεχνών αλλά στην αισχροκέρδεια.

● Ενας από τους δικούς σου στίχους που θεωρείς αγαπημένο σου;

Κάθε στίχο μου τον έχω σε ξεχωριστή θέση οπότε η απάντηση στην ερώτηση είναι αρκετά δύσκολη. Αλλά αν έπρεπε να επιλέξω θα διάλεγα από το κομμάτι «Θηλιά» με τη Νεφέλη Γεροντάκου. «Εχασα πράγματα όσο μεγάλωνα / μόνο μη χάσω την τελευταία μάχη». Παρουσιάζει πάνω-κάτω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάποιος μεγαλώνοντας και ότι η μάχη του άγχους περιέχει τον φόβο του θανάτου. Δείχνω πως η μάχη με το άγχος φαντάζει σαν τελική και ακατόρθωτη.

● Από άλλους Ελληνες καλλιτέχνες;

Θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη έναν στίχο του Novel, ενός καλλιτέχνη που μου έδωσε δύναμη να εκφραστώ μέσα από τη μουσική. Από το κομμάτι «Διάγνωση» λοιπόν, «μεγαλώνει ή μικραίνει / όταν το πρόβλημα έχει όνομα». Ταυτίζομαι προσωπικά με τον συγκεκριμένο στίχο λόγω του φόβου να δεχτώ βοήθεια μόνο και μόνο επειδή θα έμπαινε ένας τίτλος σε όσα ένιωθα.