«Ροκ για μένα σημαίνει να μην τα παρατάς ποτέ»

Αν το όνομα Γιώργος Καρράς δεν σας έρχεται αμέσως στον νου, ανήκετε μάλλον στη γενιά που δεν έχει ακουμπήσει το «μεγάλο cd» όπως πριν από μερικές δεκαετίες ένας πιτσιρικάς είχε αποκαλέσει τους δίσκους βινυλίου. Πόσο μάλλον σήμερα, την εποχή του διαδικτυακού διαμοιράσματος της μουσικής που ακόμα και το cd είναι μουσειακό είδος. Κι όμως είναι σίγουρο ότι έχετε ακούσει, τραγουδήσει και χορέψει τη μουσική του, όποια ηλικία και αν έχετε. Γιατί ο Γιώργος Καρράς ήταν ιδρυτικό μέλος, βασικός συνθέτης και μπασίστας του ιστορικού πλέον συγκροτήματος «Τρύπες», αυτής της απίθανης ομάδας που μας έβαλε φωτιά τις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα.

Από τις «Τρύπες», με το «Υπέροχο τίποτα» που κυκλοφόρησε το 1993 σε συνεργασία με τον Γιάννη Αγγελάκα ξεφεύγει από τις ροκ ενορχηστρώσεις και ξεκινά να χαράζει τον προσωπικό μελωδικό δρόμο του. Πριν από δύο χρόνια μας χάρισε τις υπέροχες «Ασκήσεις απλότητας», πειραματιζόμενος τόσο με όργανα όπως κλαρινέτα, κιθάρες, τσέλο και πιάνα όσο και με μελωδίες, άλλοτε εύθραυστες, άλλοτε χαρούμενες κι άλλοτε μελαγχολικές πάνω σε έναν επαναλαμβανόμενο ρυθμικό καμβά μπάσου αποκαλύπτοντας τη συνθετική του δεινότητα μέσα από τη δριμύτητα ήχων που εναλλάσσονται με μουσικές εικόνες που σβήνουν απαλά. Το ερχόμενο Σάββατο (22 Φεβρουαρίου) θα ανέβει τη σκηνή του Piraeus Club Academy για να παρουσιάσει το νέο του προσωπικό άλμπουμ που κυκλοφορεί από τη Submersion Records και να μοιραστεί μαζί μας τα «Τα υλικά της χαράς» που προέκυψαν όταν ανακάλυψε τον Θεσσαλονικιό ποιητή Ανέστη Ευαγγέλου (1937-1994) και αποφάσισε να ντύσει μουσικά 10 ποιήματά του επιστρέφοντας με έναν πειραματικό τρόπο σε ροκ διαδρομές.

Αναπόφευκτα, καθώς δεν μας δίνεται και κάθε μέρα η ευκαιρία να μιλάμε με έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της γενιάς του, η κουβέντα μας πήρε λίγο χαρακτηριστικά ρετροσπεκτίβας.

● «Τρύπες»: τι κρατάτε από αυτό το ταξίδι;

Αυτό που κρατάω είναι όλες τις ωραίες στιγμές που ζήσαμε και μόνον αυτές. Αυτές οι στιγμές που δεν αγοράζονται με όλα τα λεφτά του κόσμου είναι η περιουσία μας.

● Ας μνημονεύσουμε κι αυτούς που δεν ταξιδεύουν πια. Θέλετε να μοιραστείτε μια ανάμνηση από τον ιστορικό σας ντράμερ;

Ο Γιώργος Τόλιος ήταν ένας ευαίσθητος, καλοσυνάτος άνθρωπος και ο ντράμερ με τον οποίο έπαιζα συνέχεια για δεκαπέντε και πλέον χρόνια. Είχαμε φτάσει σε τέτοιο βαθμό επικοινωνίας στο παίξιμο που πολλές φορές δεν χρειαζόταν να μιλάμε για να συνεννοηθούμε. Θυμάμαι να προσπαθούμε μαζί για ώρες να βρούμε πώς θα παίξουμε κάποιο σημείο ενός κομματιού και ήταν πάντα με το χαμόγελο και άοκνος, χωρίς εγωισμό. Ο χαμός του ήταν ένα σοκ για εμάς.

● Τι σημαίνει το ροκ για εσάς;

Ροκ για μένα σημαίνει να μην τα παρατάς ποτέ και να αγωνίζεσαι κόντρα στις αντιξοότητες. Να μη σε απασχολούν οι κοινωνικές συμβάσεις και να τολμάς να αμφισβητείς. Να είσαι ταπεινός και αληθινός, τόσο με τον εαυτό σου όσο και με τους άλλους.

● «Υπέροχο τίποτα», «Ασκήσεις απλότητας», «Τα υλικά της χαράς». Μοιάζει σαν ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Πείτε μας δυο λόγια για αυτούς τους σταθμούς.

Πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει χάσει τον δρόμο για τη χαρά και ξέρω ότι δεν λέω κάτι καινούργιο με αυτό. Προσπαθεί αγχωμένος να χαρεί αποκτώντας υλικά αγαθά αλλά η χαρά και η ευτυχία βρίσκονται σε απλά πράγματα που δεν αγοράζονται. Το ζητούμενο βρίσκεται στην απλότητα. Θα αναφερθώ για πολλοστή φορά στον Νίκο Καζαντζάκη που περιγράφει την ευτυχία ως εξής: «Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο – ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο». Και θα αναφερθώ και στον ποιητή που μελοποίησα, τον Ανέστη Ευαγγέλου, που λέει ότι τα υλικά της χαράς πρέπει να τα ψάξεις με πολλή υπομονή ακόμα και ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών.

● Σε τι συνίστανται τα υλικά της χαράς για τον Γιώργο Καρρά;

Τα δικά μου υλικά της χαράς είναι οι μικρές, καθημερινές χαρές της ζωής. Πράγματα που θεωρώ ανεκτίμητα και μπορεί να είναι μια αγκαλιά, μια βόλτα στην παραλία, ένα ωραίο τραγούδι, ο καφές με έναν φίλο.

● Από τον Αγγελάκα μέχρι τον Ανέστη Ευαγγέλου οι στίχοι φαίνεται να είναι κινητήρια δύναμη πίσω από τη μουσική σας. Ενας στίχος που σας «στοιχειώνει»;

Πράγματι, ο στίχος ήταν αυτός που συνήθως πυροδοτούσε τη δημιουργικότητά μου. Ευτυχώς όχι μόνο αυτός. Περισσότερο έχω γράψει τραγούδια παρά οργανική μουσική και αυτό γιατί με τις «Τρύπες» κάναμε κυρίως αυτό: παίζαμε τραγούδια. Αλλωστε, εκτός από τον προηγούμενο δίσκο, τις «Ασκήσεις απλότητας», δεν μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες για να κάνω καθαρά ορχηστρική μουσική. Οσο για έναν στίχο που με στοιχειώνει θα διάλεγα τον παρακάτω από το ποίημα «Είναι πολλοί» του Ανέστη Ευαγγέλου, το πρώτο δικό του ποίημα που διάβασα και δεύτερο κομμάτι στην τράκλιστ του νέου δίσκου: «Είναι πολλοί που ουρλιάζουνε τις νύχτες / Κι άψογοι, τη μέρα, περιφέρονται ανάμεσά μας / Είναι πολλοί μ’ ένα αναμμένο σίδερο μες στο μυαλό / Κόκκινο σίδερο κάτω απ’ το δέρμα / Είναι πολλά τ’ αδέρφια μου / Δεν είμαι μόνος».

● Τι θα ακούσουμε στην εμφάνισή σας στην Αθήνα;

Στις προσεχείς εμφανίσεις μας σε «Piraeus Club Academy» και «WE» στη Θεσσαλονίκη θα παίξουμε τραγούδια από τον καινούργιο δίσκο, επιλογές από παλιότερες δουλειές μου, ενώ δεν θα λείψουν και κάποιες μικρές εκπλήξεις που ετοιμάζουμε. Ανυπομονώ να ξανανταμώσουμε με τον κόσμο στις συναυλίες.

♦ Πληροφορίες: Αύριο, Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 8.30 μ.μ. | Piraeus Club Academy (Πειραιώς 105, Γκάζι) | «Τα Υλικά Της Χαράς» του Γιώργου Καρρά | Μαζί του οι Αγγελος Μπουρνάς - κιθάρα, Γιάννης Βούλγαρης - τύμπανα, Δημήτρης Κριτσίμης - μπάσο κλαρινέτο, πλήκτρα | Special guests: ΤΣοΠ.
7 Μαρτίου | Πολυχώρος WE, Θεσσαλονίκη | Special guests: Kalabrian Syndrome, Aflikto | Εισιτήρια 12-20 € προπώληση more.com