Το ποτάμι πνίγει τους ultras

Η Ισπανία δεν έχει ακόμα συνέλθει από τα γεγονότα στον ποταμό Μανθανάρες την περασμένη Κυριακή, όταν οι συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της Ατλέτικο Μαδρίτης και της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια οδήγησαν στον θάνατο έναν 43χρονο άνδρα. Από εκείνη την ημέρα, τα ευχολόγια είναι πολλά και οι εξαγγελίες μέτρων ακόμα περισσότερες. Η πολιτεία από κοινού με τη λίγκα δηλώνουν αποφασισμένες να αντιμετωπίσουν μια και καλή το φαινόμενο της βίας, καθώς δεν ήταν ο πρώτος θάνατος που σχετίζεται με επεισόδια μέσα ή γύρω από τα γήπεδα ή με αφορμή μια ποδοσφαιρική αντιπαλότητα.

Το μέλλον θα δείξει αν οι κινήσεις τους θα έχουν αντίκρισμα. Αυτό πάντως που έχει δείξει το παρελθόν είναι πως, αν το αποφασίσουν οι ίδιοι οι σύλλογοι προκειμένου να προστατέψουν το πολλών εκατομμυρίων προϊόν τους, τότε το καρκίνωμα της βίας μπορεί να απομακρυνθεί από το ποδόσφαιρο. Και αυτό φαίνεται από μια ματιά στον χάρτη του κινήματος των ultras στην Ισπανία (όπως αποκαλούνται εκεί οι χούλιγκαν).

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ: Ultras Sur

Στις 17 Σεπτεμβρίου 1980, όταν ακόμα επιτρεπόταν να φέρουν ξεχωριστή ονομασία οι ομάδες νέων των συλλόγων, η Καστίγια -μετέπειτα Ρεάλ Μαδρίτης Β’- αγωνίστηκε στον α’ γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων με αντίπαλο τη Γουέστ Χαμ, ως φιναλίστ του Κόπα δελ Ρέι της προηγούμενης σεζόν. Εκείνο το απόγευμα λοιπόν, οι χούλιγκαν των «σφυριών» δεν άφησαν τίποτε όρθιο στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Οι πιο θερμόαιμοι από τους οπαδούς της Ρεάλ, που ανήκαν στο fan club Las Banderas, αντέδρασαν βλέποντας τους Αγγλους να πετούν καθίσματα από την εξέδρα τους και να... ουρούν πάνω στους θεατές των κάτω κερκίδων. Η ένταση μεταφέρθηκε έξω από το γήπεδο και στις συγκρούσεις σκοτώθηκε ένας Αγγλος οπαδός όταν τον πάτησε ένα λεωφορείο. Ενάμιση χρόνο αργότερα, στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Σπόρτινγκ Χιχόν στο Βαγιαδολίδ, οι Las Banderas έκαναν την πρώτη «επίδειξή» τους εξοργίζοντας τα μέλη των άλλων fan clubs. Ετσι γεννήθηκαν και ανεξαρτητοποιήθηκαν οι Ultras Sur, που υιοθέτησαν ναζιστικά σύμβολα και ενώθηκαν γύρω από ακροδεξιά ιδεολογία. Υστερα από τρεις δεκαετίες πολλαπλών επεισοδίων, ήρθε μια επεισοδιακή σύρραξη μεταξύ δύο φατριών του συνδέσμου στο μπαρ Drakkar, ώστε να αποφασίσει η διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης να ξεριζώσει το κακό.

Ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ απέσυρε όλα τα προνόμια των Ultras Sur, τα καρνέ διαρκείας σε προνομιακές τιμές, και τους απέβαλε από το νότιο πέταλο του «Σαντιάγο Μπερναμπέου», όπου πλέον βρίσκεται η νεανική κερκίδα. Ολοι ανεξαιρέτως οι οπαδοί που είχαν μετάσχει σε επεισόδια στο παρελθόν δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο γήπεδο (περίπου 100), ενώ περίπου 250-300 μέλη των Ultras Sur χωρίς βεβαρημένο παρελθόν έχουν διασπαρεί από τη διοίκηση σε όλες τις πλευρές του γηπέδου, με τον περιορισμό να μην μπορούν να αγοράσουν εισιτήρια σε περισσότερες από τρεις συνεχόμενες θέσεις.

Τα μέτρα δεν σταμάτησαν εκεί. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει στη βάση δεδομένων της έναν κατάλογο των αποδεδειγμένα ή πιθανά επικίνδυνων οπαδών της και ελέγχει τις κινήσεις τους εντός και εκτός Ισπανίας. Ο συγκεκριμένος κατάλογος, ανάλογα με τη διοργάνωση, δίνεται πριν από κάθε αγώνα στην τοπική αστυνομία, στην Επιτροπή Καταπολέμησης της Βίας, στην ΟΥΕΦΑ και στους υπεύθυνους ασφαλείας των αντίπαλων συλλόγων. Επιπλέον, στην αρχή της φετινής σεζόν η Ρεάλ απέστειλε σε όλα τα μέλη της και τους κατόχους διαρκείας έναν μακροσκελή κατάλογο με όλα τα σύμβολα και πανό που απαγορεύεται να φέρουν μαζί τους στο γήπεδο (ισπανικές σημαίες προ της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ήτοι με τον αετό του Φράνκο, μηνύματα με ξενοφοβικό και ρατσιστικό περιεχόμενο, ναζιστικά και φασιστικά σύμβολα...). Τους ενημέρωνε μάλιστα ότι οποιαδήποτε παράβαση θα οδηγήσει στην αποβολή τους από το γήπεδο και την ακύρωση του εισιτηρίου ή κάρτας μέλους!

Οι πιο βίαιοι από τους Ultras Sur συνεχίζουν τον ανένδοτο κατά του Φλορεντίνο Πέρεθ. Πριν από δύο μήνες, γέμισαν τον περιφερειακό αυτοκινητόδρομο Μ-30 και άλλα στρατηγικά σημεία της Μαδρίτης με υβριστικά μηνύματα κατά του Φλορεντίνο Πέρεθ. Εχουν επανειλημμένα γεμίσει με προσβλητικές επιγραφές τον τάφο της συζύγου του, Πιτίνα Σαντοβάλ. Αρκετοί είναι σεσημασμένοι, καθώς ανήκουν σε ομάδες νεοναζί όπως οι Hammerskin και έχουν συλληφθεί αρκετές φορές για παράνομες συγκεντρώσεις και επιθέσεις κατά μεταναστών και αντιφασιστικών ομάδων.

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ: Frente Atlético

«Γεννήθηκε» στο τέλος της σεζόν 1982-83 και πλέον μετράει περίπου 3.000 άτομα. Οι σκληροπυρηνικοί είναι 100 και ξεχωρίζουν στο «Βιθέντε Καλδερόν» με τα μαύρα bomber μπουφάν και τα ξυρισμένα κεφάλια. Είναι νεοναζί, όμως, σε αντίθεση με τους Hammerskins στους οποίους ανήκουν οι Ultras Sur της Ρεάλ Μαδρίτης, αυτοί ανήκουν στη φράξια Blood & Honour. Παρά τη δολοφονία του οπαδού της Σοσιεδάδ, Αϊτόρ Θαμπαλέτα, από μέλη τους προ 16 ετών, η επίσημη Ατλέτικο δεν είχε πάρει μέτρα εναντίον τους. Απλώς τοποθέτησε ένα συρματόπλεγμα γύρω από τις θέσεις τους στο γήπεδο προκειμένου να μην... πειράζουν τους υπόλοιπους θεατές! Την περασμένη Τρίτη όμως τέθηκαν εκτός «Βιθέντε Καλδερόν» από τη διοίκηση των «ροχιμπλάνκος».

ΣΕΒΙΛΗ: Biris

Ο παλαιότερος σύνδεσμος ultras στην Ισπανία. Αντιφασιστικής ιδεολογίας, όμως δεν φέρνουν πανό με πολιτικά μηνύματα στους αγώνες. Δεν έχουν γραφείο στο γήπεδο ούτε λαμβάνουν οικονομική βοήθεια ή προνόμια από τον σύλλογο. Επιπλέον, η σχέση τους με τους ιθύνοντες του συλλόγου χειροτέρεψε την περασμένη εβδομάδα, όταν η ολλανδική αστυνομία ξεσκέπασε την προσυνεννόησή τους με τους οπαδούς της Φέγενορντ και πρόλαβε το «ραντεβού θανάτου» στο Ρότερνταμ στο περιθώριο του αγώνα Europa League.

ΒΑΛΕΝΘΙΑ: Yomus

Η ιδεολογία τους είναι ναζιστική και είναι αδελφοποιημένοι με τους φανατικούς της ιταλικής Ιντερ και τους Ultra Boys της Σπόρτινγκ Χιχόν. Ο σύλλογος αποφάσισε να φτιάξει νεανική εξέδρα στις θέσεις τους στο «Μεστάγια» το 2012 και έκτοτε βρίσκονται σε κόντρα με τη διοίκηση. Πάντως έχουν καιρό να απασχολήσουν την αστυνομία.

ΡΕΑΛ ΣΟΣΙΕΔΑΔ: Mujika

Η διοίκηση απομόνωσε τον σκληρό πυρήνα του συγκεκριμένου συνδέσμου, που τα τελευταία χρόνια είχε πρωταγωνιστήσει σε επεισόδια, και έχει καλή σχέση με τα υπόλοιπα μέλη. Επαναστατικής και εθνικιστικής ιδεολογίας, εμφανίζονται στο «Ανοέτα» με σημαίες της Σκοτίας, της Ιρλανδίας, της Καταλονίας, της Παλαιστίνης και –κυρίως- με την «ικουρίνια», τη σημαία της Χώρας των Βάσκων.

ΑΛΜΕΡΙΑ: Índalo Sur

Ο –ναζιστικής ιδεολογίας- σύνδεσμος Índalo Sur ιδρύθηκε το 2001, αλλά διαλύθηκε το 2006 αποδυναμωμένος από τη στενή επιτήρηση της αστυνομίας. Πλέον τη θέση του στο γήπεδο έχει πάρει η ειρηνική Νεανική Εξέδρα, που αποτελείται κυρίως από φοιτητές.

ΕΣΠΑΝΙΟΛ: Brigadas Blanquiazules

Ιδρύθηκαν το 1985 με ακροδεξιά ιδεολογία και ήταν από τους πιο «ενεργούς» συνδέσμους σε συρράξεις μέχρι τα τέλη των 90's. Από τότε που μετακόμισε ο σύλλογος στο «Κορνεγιά», δεν χαίρουν των παλαιότερων προνομίων τους και δεν τους έχει παραχωρηθεί συγκεκριμένος χώρος - μπορούν να προμηθευτούν μόνο διάσπαρτα εισιτήρια. Εχουν θανάσιμη έχθρα με τους Boixos Nois και μάλιστα στις 29 του περασμένου Μαρτίου, στο τελευταίο Εσπανιόλ-Μπαρτσελόνα, είχαν συγκρουστεί μαζί τους και συνελήφθησαν 14 άτομα.

ΘΕΛΤΑ: Celtarras

Δηλώνουν αντιναζί, αντιφασίστες και κατά των ultras, ενώ τα σύμβολά τους έχουν σχέση με το κίνημα ανεξαρτητοποίησης της Γαλικίας. Με βίαια ξεσπάσματα στις προηγούμενες δύο δεκαετίες, έχουν πια αποδυναμωθεί. Ο σύλλογος δεν τους δίνει εισιτήρια και αυτοί ακολουθούν την ομάδα σε ελάχιστους εκτός έδρας αγώνες πλέον.

ΛΑ ΚΟΡΟΥΝΙΑ: Riazor Blues

Ο συγκεκριμένος σύνδεσμος αποτέλεσε το προϊόν της αντιπαλότητας μεταξύ Ντεπορτίβο και Θέλτα στη δεκαετία του ’80. Ακροαριστεροί και κατά της ανεξαρτητοποίησης της Γαλικίας ξεκίνησαν άμεσα τη βίαιη δράση τους, επεκτείνοντάς την και μακριά από το «Ριαθόρ». Το 2003 σε αγώνα στο Σαντιάγο δε Κομποστέλα, δική τους «εμφύλια» σύρραξη οδήγησε στον θάνατο τον οπαδό της Λα Κορούνια, Μανουέλ Ρίος. Τότε είχαν ανακοινώσει ότι θα διαλύονταν: «Το παιχνίδι ξέφυγε από τα χέρια μας», είχαν δηλώσει. Ούτε αυτό έγινε ούτε ποτέ τιμωρήθηκαν οι ένοχοι. Ο μοναδικός συλληφθείς για τον θάνατο του Ρίος αφέθηκε ελεύθερος... Ο σύλλογος επίσημα δεν τους αναγνωρίζει πλέον. Ομως ο πρώην πρόεδρος, Αουγούστο Θέσαρ Λεντόιρο, ήταν μεταξύ όσων συνόδευσαν το θύμα της περασμένης Κυριακής, Φρανθίσκο Ρομέρο Ταμποάδα, στην τελευταία του κατοικία.

ΓΡΑΝΑΔΑ: Kolokón

Είναι περίπου 200 και δεν υποστηρίζουν συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία. Δεν έχουν πρόβλημα με τους υπόλοιπους συνδέσμους συλλόγων της Πριμέρα Ντιβισιόν, αλλά «αφηνιάζουν» όταν ακούνε για... Λινάρες. Η συγκεκριμένη ομάδα της Ανδαλουσίας αγωνίζεται στη Γ’ κατηγορία, όμως όποτε καταφτάνει στη Γρανάδα έρχονται μαζί και οι Ultras Linares για επεισόδια με τους Kolokón!

ΜΠΙΛΜΠΑΟ: Herri Norte

Ο σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1981. Ακροαριστεροί, δηλώνουν αντιφασίστες και εμφανίζονται με σημαίες της Χώρας των Βάσκων, της Παλαιστίνης –και προσφάτως– με πανό υπέρ της Ρωσίας. Δεν τυγχάνουν προνομίων από τη διοίκηση της Αθλέτικ.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Boixos Nois

Μολονότι δεν έχουν ακόμα διαλυθεί, οι Boixos Nois έχασαν το δικαίωμα να εκδηλώνονται ως σύνδεσμος στο «Καμπ Νόου» το 2005, μετά την απόφαση του Τζουάν Λαπόρτα να τους απαγορεύσει την είσοδο και να κλείσει το γραφείο τους στην αρένα των «μπλαουγράνα». Ο τότε πρόεδρος είχε αρνηθεί να ενδώσει στον συστηματικό εκβιασμό που έκαναν οι φανατικοί οπαδοί στη διοίκηση της Μπαρτσελόνα από τον καιρό της ίδρυσής τους, το 1981. Συγκεκριμένα, έπαιρναν δωρεάν εισιτήρια και είχαν προνομιακή μεταχείριση στις εκτός έδρας μετακινήσεις της ομάδας, με αντάλλαγμα την έντονη στήριξη στους αγώνες και τον εκφοβισμό όσων δημοσιογράφων τολμούσαν να ασκήσουν κριτική κατά παικτών, προπονητών ή παραγόντων της Μπάρτσα. Ο προκάτοχος του Λαπόρτα, Τζουάν Γκασπάρτ, είχε το δελτίο Νο1 των Boixos Nois. Ο ρόλος του συγκεκριμένου συνδέσμου φάνηκε ανάγλυφα το 1997 –επί προεδρίας Τζουσέπ Λιουίς Νούνιεθ– όταν το κοινό του «Καμπ Νόου» πληροφορήθηκε εμβρόντητο ότι θα τηρούνταν ενός λεπτού σιγή πριν από αγώνα στη μνήμη ενός μέλους των Boixos Nois.

Τα «τρελά αγόρια» (όπως ελεύθερα μεταφράζεται το όνομά τους) αρχικά συνδέθηκαν με εθνικιστικά κινήματα. Κατόπιν πέρασαν υπό τον έλεγχο των Casuals, μιας φράξιας νεοναζί που εν έτει 1991 δολοφόνησε τον Φρεντερίκ Ρουκιέ, μέλος των Brigadas Blanquiazules της Εσπανιόλ σε σύρραξη στη Βαρκελώνη.

Μετά την αποβολή τους, προσπάθησαν να επανεμφανιστούν το 2010 επί προεδρίας Σάντρο Ροσέλ, δημιουργώντας μια νεανική κερκίδα στο «Καμπ Νόου». Ομως η επιχείρηση έπεσε στο κενό, καθώς οι «μπλαουγράνα» είχαν ειδοποιηθεί από τους Mossos d’Esquadra, την καταλανική αστυνομία, για το ποιοι κρύβονται πίσω από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Η τελευταία εμφάνιση των Boixos Nois ήταν την ημέρα της κηδείας του Τίτο Βιλανόβα.

Δεν μπορούν ως σύνδεσμος να εκδηλώνονται στο «Καμπ Νόου» και οι σεσημασμένοι δεν έχουν δικαίωμα εισόδου. Οσοι έχουν λευκό ποινικό μητρώο μπορούν να προμηθευτούν εισιτήριο, αλλά μεμονωμένα και υπό την επιτήρηση των Mossos d’Esquadra. Πάντως η αστυνομία ανησυχεί για την πιο οργανωμένη παρουσία τους τον τελευταίο καιρό στα παιχνίδια της Μπαρτσελόνα Β’ στο «Μίνι Εστάδι».

Η νυν διοίκηση των «μπλαουγράνα» κρατιέται διακριτικά σε απόσταση, αλλά δεν βρίσκεται σε πόλεμο μαζί τους, όπως γινόταν επί Λαπόρτα, που κυκλοφορούσε συνοδευόμενος από σωματοφύλακες λόγω απειλών. Ο πόλεμος θα κλιμακωθεί αν ο Λαπόρτα διεκδικήσει ξανά την προεδρία του συλλόγου, καθώς αναμένεται να τους αποβάλει διά παντός από κάθε εκδήλωση των «μπλαουγράνα», σε οποιοδήποτε σπορ ή γήπεδο...

ΚΟΡΔΟΒΑ: Bridagas Blanquiverdes

Ιδρύθηκαν το 1993. Κάποτε δήλωναν ακροδεξιοί και δημιουργούσαν προβλήματα, τώρα παρουσιάζονται χωρίς πολιτική ιδεολογία και κάθονται ήσυχοι στο νότιο πέταλο.

ΕΪΜΠΑΡ: Eskozia la Brava

Χωρίς ιδεολογική κατεύθυνση, τα μέλη του έχουν δημόσια αποστασιοποιηθεί από το κίνημα των ultras και την οποιαδήποτε εκδήλωση βίας. Ο σύλλογος τούς επιτρέπει συχνά να συνοδεύουν την ομάδα σε εκτός έδρας αγώνες.

ΕΛΤΣΕ: Jove Elx

Κάθονται στο νότιο πέταλο του «Μαρτίνεθ Βαλέρο», είναι ακροδεξιοί και η σχέση τους με τον σύλλογο είναι ανύπαρκτη. Δεν τους επιτρέπεται να ταξιδεύουν μαζί με την ομάδα ούτε τους δίνονται φτηνά εισιτήρια. Τα πάνε καλά με τους ακροδεξιούς ultras άλλων συλλόγων, ενώ έχουν έχθρα με τους ακροαριστερούς και τους Yomus της Βαλένθια.

ΡΑΓΙΟ ΒΑΓΕΚΑΝΟ: Bukaneros

Τρεις είναι οι αξίες γι’ αυτούς: η Ράγιο, η εργατική τάξη και ο αντιφασισμός. Τα μέλη τους είναι αρκετές εκατοντάδες, αντιδρούν κατά των αρχών (κατά της Λίγκας για παράδειγμα, που ορίζει να γίνονται τα περισσότερα παιχνίδια τους Δευτέρα) και δραστηριοποιούνται σε κοινωνικά θέματα, όπως έγινε πρόσφατα στην περίπτωση της 85χρονης γυναίκας που κινδύνευε με έξωση από το σπίτι της λόγω χρεών. Πολλές φορές παρεκτρέπονται και βρίσκονται υπό στενή αστυνομική επιτήρηση, λόγω της αδελφοποίησής τους με εξτρεμιστικές ομάδες.