Για τα (πολλά) λεφτά τα κάνουν όλα!

Τον περασμένο Ιανουάριο, ο Κριστιάνο Ρονάλντο μετακινήθηκε στη σαουδαραβική Λίγκα και την Αλ-Νασρ για τον ασύλληπτο μισθό των 200 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακουφίστηκε που αφαίρεσε ωσάν απόστημα μια πηγή προβλημάτων από τα αποδυτήριά της και οι περισσότεροι παρατηρητές χαρακτήρισαν τη μεταγραφή αυτή απλώς ως την τελευταία επιταγή στην ποδοσφαιρική καριέρα του 38χρονου Πορτογάλου αστέρα σε ένα πρωτάθλημα άνευ σημασίας.

Είχαν ξαναδεί το έργο. Απλά με διαφορετικούς, εξίσου εξωτικούς προορισμούς: Ιαπωνία, Κίνα, Κατάρ, Ηνωμένες Πολιτείες... Η αποχώρηση του Λιονέλ Μέσι για το αμερικανικό MLS λίγους μήνες αργότερα επιβεβαίωσε τις σκέψεις αυτές. Τα χρόνια πέρασαν και οι μεγάλοι φεύγουν από την ποδοσφαιρικά απαιτητική Ευρώπη έναντι παχυλής αμοιβής σε δεύτερης ή τρίτης ταχύτητας πρωταθλήματα.

Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Είναι η λίγκα της Σαουδικής Αραβίας απλώς ένα μέρος για πρώην αστέρες, που υπό κανονικές συνθήκες θα έβγαιναν πλέον στη σύνταξη;

Μια τέτοια οπτική γωνία σίγουρα δεν περιλαμβάνει όλη την εικόνα. Το αποδεικνύει η φρενίτιδα μεταγραφών από τους σαουδαραβικούς συλλόγους, που έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους στις μεγάλες λίγκες. Ναι μεν ο Καρίμ Μπενζεμά (φωτ.) είναι στα 35 χρόνια του, όμως παρέμενε παραγωγικός και η Ρεάλ Μαδρίτης τον χρειαζόταν – θα φανεί και στις πρώτες αγωνιστικές της Λίγκας η απουσία ενός καθαρόαιμου «εννιαριού» σαν αυτόν από το ρόστερ της. Ο Ντιόγο Ζότα είναι μόλις 24 ετών και μεταγράφηκε από τη Σέλτικ στην Αλ-Ιτιχάντ. Στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία βρίσκεται και ο 28χρονος Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς, που αγνόησε τις προσφορές πολλών πρωτοκλασάτων συλλόγων για να πει το «ναι» στην Αλ-Χιλάλ. Εκεί θα έχει συμπαίκτη τον 26χρονο Ρούμπεν Νέβες, που αγνόησε την Μπαρτσελόνα όταν έφυγε από τους Γουλβς. Η Μάντσεστερ Σίτι είχε ετοιμάσει νέο συμβόλαιο για τον Ριγιάντ Μαχρέζ, όπως και η Τσέλσι για τον Εν’Γκολό Καντέ. Ομως αυτοί δεν θέλησαν να ανανεώσουν και υπέγραψαν στην Αλ-Αχλί και την Αλ-Ιτιχάντ αντίστοιχα.

Το επιχείρημα της ηλικίας, λοιπόν, δεν ισχύει. Πού είναι η αλήθεια; Ο Ρούμπεν Νέβες ρωτήθηκε γιατί στα 26 χρόνια του αφήνει την ποιοτικότερη λίγκα στον κόσμο και μετακομίζει με την οικογένειά του σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου τα δικαιώματα των γυναικών και άλλων μειονοτικών ομάδων παραβιάζονται συστηματικά. Η απάντησή του ήταν ειλικρινής και αφορούσε τα 25 εκατ. ευρώ που θα του δίνει καθαρά η Αλ-Χιλάλ κάθε χρόνο: «Για τα χρήματα. Για να δώσω στην οικογένειά μου τη ζωή που πάντα ήθελα να τους προσφέρω. Αυτό είναι το μεγαλύτερο τρόπαιο της καριέρας μου».

Οι Φαμπίνιο, Ρόμπερτ Φιρμίνο και Τζόρνταν Χέντερσον ήταν παίκτες-κλειδιά στο Τσάμπιονς Λιγκ που κατέκτησε η Λίβερπουλ το 2019. Φέτος, έφυγαν και οι τρεις για τη Σαουδική Αραβία – στην Αλ-Ιτιχάντ, Αλ-Αχλί και Αλ-Ετιφάκ αντίστοιχα. Οι δύο πρώτοι θα εισπράττουν ο καθένας περισσότερα από 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Οσο για τον Χέντερσον, τον αρχηγό της Λίβερπουλ που κέρδιζε 6 εκατ. ευρώ καθαρά στο «Ανφιλντ», θα έχει πλέον εξαπλάσιο μισθό, πάνω από 36 εκατ. ευρώ ετησίως!

Η Σαουδική Αραβία είναι «παράδεισος» για όσους κατοικούν εκεί, αλλά έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό, επειδή δεν πληρώνουν φόρο εισοδήματος. Το συνολικό μισθολόγιο των ποδοσφαιριστών στη σαουδαραβική λίγκα ανέρχεται στα 600 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Η γερμανική Μπουντεσλίγκα, για παράδειγμα, επενδύει περισσότερα στους μισθούς των παικτών, πάνω από 830 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Ομως το 45% καταλήγει στα χέρια της γερμανικής Εφορίας.

Μετά την επένδυση της Σαουδικής Αραβίας στη Νιούκαστλ, που έφερε τους «ανθρακωρύχους» στους ομίλους του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, οι Αρχές της χώρας αποφάσισαν να μεταφέρουν το πρωτοκλασάτο ποδόσφαιρο στα μέρη τους και όχι να το χορηγούν σε γήπεδα του εξωτερικού. Μια απόφαση που υπακούει σε γεωπολιτική στρατηγική του 37χρονου διαδόχου του θρόνου, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Δεν πρόκειται απλώς για «sportwashing», για την προσπάθειά του δηλαδή να κρύψει πίσω από την πολιτική «άρτος και θεάματα» τις σκοτεινές πλευρές του καθεστώτος του. Θέλει να γίνει το Νο1 στην αραβική χερσόνησο και να επισκιάσει το Κατάρ και το Αμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που πρόλαβαν χρονικά τη Σαουδική Αραβία και έγιναν «παίκτες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου μέσω –κυρίως– της Παρί Σεν Ζερμέν και της Μάντσεστερ Σίτι.

Οι φιλοδοξίες του Σαουδάραβα διαδόχου του θρόνου δεν περιορίζονται στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Είναι ο βασικότερος συνεργάτης της Formula 1 μέσω της Aramco και έχει δημιουργήσει δικό του πρωτάθλημα γκολφ ταρακουνώντας την κυριαρχία της PGA, της διοργανώτριας αρχής με μερικά από τα ακριβότερα διαφημιστικά συμβόλαια στην ιστορία του αθλητισμού. Μέσω του τεχνοκρατικού Vision 2030, προσπαθεί να ανασχεδιάσει τις οικονομικές και κοινωνικές βάσεις της Σαουδικής Αραβίας. Θέλει να απελευθερώσει την οικονομία από την αποκλειστική εξάρτησή της από το πετρέλαιο, αναπτύσσοντας τους τομείς του τουρισμού και της ψυχαγωγίας. Το ποδόσφαιρο είναι βασικός άξονας του προγράμματος αυτού. Η Σαουδική Αραβία έχει ήδη παρουσιάσει την υποψηφιότητά της για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2034 και έχει ανακοινώσει έναν προϋπολογισμό της τάξης των 700 δισ. ευρώ σε επενδύσεις για τη δημιουργία υποδομών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των συλλόγων της.

«Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό», έλεγε τις προάλλες ο προπονητής της Λίβερπουλ, Γιούργκεν Κλοπ, που φοβάται ότι η Πρέμιερ Λιγκ θα χάσει και άλλους παίκτες, επειδή η μεταγραφική σεζόν στη Σαουδική Αραβία ολοκληρώνεται στις 20 Σεπτεμβρίου, είκοσι μέρες μετά την Αγγλία. Οσο για τον Πεπ Γουαρδιόλα, αυτός επέστησε την προσοχή στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο επειδή «η Σαουδική Αραβία αλλάζει τους κανόνες της αγοράς».

Αν όμως θέλει να είναι ειλικρινής ο Καταλανός τεχνικός, οι νόμοι της αγοράς έχουν αλλάξει εδώ και μία δεκαετία σχεδόν: από τότε που η Παρί Σεν Ζερμέν αποκτήθηκε από το Κατάρ και η Μάντσεστερ Σίτι πέρασε στα χέρια του Αμπου Ντάμπι. Τότε διαλύθηκε κάθε έννοια θεμιτού ανταγωνισμού στο μεταγραφικό πεδίο. Ηθελε η Παρί τους Νεϊμάρ και Μπαπέ; Τους απέκτησε μέσα σε ένα καλοκαίρι (2017), δίνοντας το ανήκουστο ποσό των 400 εκατ. ευρώ! Ηθελε ο Γουαρδιόλα να ενισχύσει τη Σίτι; Τα χρήματα που σπατάλησε δεν άφηναν περιθώρια ελπίδας σε άλλους συλλόγους να τον ανταγωνιστούν. Με πλειοδοσίες πολύ μεγαλύτερες της αξίας των παικτών στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, αποκτούσε και αποκτάει όποιον θέλει: Γκβάρντιολ έναντι 90 εκατ. ευρώ (2023), Χάλαντ και Φίλιπς έναντι 120 εκατ. (2022), Γκρίλις έναντι 117,5 εκατ. (2021), Ρούμπεν Ντίας και Ακέ έναντι 120 εκατ. (2020), Ρόδρι και Κανσέλο έναντι 135 εκατ. (2019) και πάει λέγοντας.

Οπότε, ας μην είμαστε υποκριτές. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είχε πουλήσει την ψυχή του στο χρήμα πολύ πριν από τη δυναμική εμφάνιση της Σαουδικής Αραβίας. Απλώς επιλέγαμε να μην το βλέπουμε...