Η κατάστασις αυτή ήτο μια κάποια λύσις

Ο τίτλος αποτελεί παράφραση της κατάληξης του ποιήματος του Κ.Π. Καβάφη «Περιμένοντας τους βαρβάρους». Για την ακρίβεια ο μεγάλος Αλεξανδρινός γράφει το 1900: «Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».

Αναρωτιέστε, ίσως, τι σχέση έχει ο πρόλογος σε τούτη εδώ τη γωνιά της εφημερίδας; Καμιά. Ή πολλές. Εξαρτάται από το πρίσμα, από τη γωνία θέασης που καθείς βλέπει ένα αντικείμενο, ένα γεγονός, μια κατάσταση.

Ο ακριβής, λοιπόν, τίτλος του παρόντος πονήματος, θα -έπρεπε να- ήταν: «Η καραντίνα ήταν μια κάποια λύση». Και ο υπότιτλος: «Και τώρα ποιος τους παλεύει τους βαρβάρους»; Οπου «βαρβάρους» τοποθετήστε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τους πραγματικούς πρωταγωνιστές που -πρέπει να- είναι οι ποδοσφαιριστές. Από προέδρους, γραμματείς και φαρισαίους μέχρι οπαδούς, «γιουσουφάκια», διαιτητές και δεν συμμαζεύεται.

Πάμε τώρα και στο κυρίως θέμα.

Για δύο μήνες ηρέμησαν τα ματάκια μας από το... σούπερ θέαμα που μας προσέφεραν οι αγώνες της Superleague. Μας έλειψαν αυτά τα λίγα λεπτά καθαρού χρόνου. Αυτές οι θεαματικές ενέργειες που μας καθήλωναν αλλά ήταν εκτός χρόνου. Συνήθως πριν από τη σέντρα και -κυρίως- μετά το σφύριγμα της λήξης. Δηλώσεις επί δηλώσεων, «αποκαλύψεις» και υπονοούμενα, βαριές κουβέντες για VAR, γραμμές οφσάιντ, «γιατί έδωσες κίτρινη στο πρώτο ημίχρονο, ρε αλήτη», «δεν το ’δες, ρε τυφλέ, το φάουλ», οι καταγγελίες για τρίγωνα (όχι Πανοράματος) στη Βόρεια Ελλάδα, «η τακτική μπαχαλοποίησης που επιχειρεί έχει ήδη καταδικαστεί από την πλατιά μάζα των Ελλήνων φιλάθλων» και «μόνο σε ένα απαξιωμένο και στημένο πρωτάθλημα μπορούν να συμβαίνουν αυτά καθώς και όλα όσα για τα οποία σας έχουμε ενημερώσει εγγράφως και εγκαίρως»...

Κάπως έτσι πορευόμασταν στην π.κ. (προ κορονοϊού) εποχή. Πολύ φοβάμαι ότι έτσι και θα συνεχίσουμε.

Μπορεί να βρήκαμε τη γραμμή του οφσάιντ αλλά χάσαμε τους ξένους διαιτητές. Οσο να πεις η γκρίνια ήταν λιγότερη. Δεν είμαι υπέρ της πρόκλησης αλλοδαπών διαιτητών αλλά μέσα σε αυτήν την τοξικότητα ήταν... μια κάποια λύσις.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, μπορεί η μπάλα να μην κυλούσε στο χορτάρι, μπορεί να ήμασταν -λέμε τώρα- εσώκλειστοι στα σπίτια μας, αλλά τα καλόπαιδα τον έβρισκαν τον τρόπο τους. Με αμείωτη ένταση συνεχίστηκε Μάρτιο και Απρίλιο το οπαδικό «κλοτσοσκούφι» στη Θεσσαλονίκη, την Αλεξανδρούπολη και σύμπασα την Αττική (Πετρούπολη, Κορυδαλλός, Πάρκο Τρίτση, Κορωπί...). Τα ντέρμπι ΠΑΟΚ - ΑΕΚ, Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού, ΠΑΟΚ - Αρη κ.ά. «πήραν φωτιά». Κι αυτά είναι όσα είδαν το φως της δημοσιότητας. Πόσα άλλα δεν έχουμε μάθει;

Οπως καταλάβατε οι εκτός γηπέδου βρίσκονται σε πλήρη αγωνιστική ετοιμότητα. Απομένει να δούμε -από αύριο- πώς θα είναι και οι εντός.

Και για να μείνουμε σε... αγωνιστική δράση, την περίοδο της καραντίνας, μας κράτησε σπουδαία συντροφιά το ξεμάλλιασμα μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Προσφυγή στο CAS εσύ; Εγώ πάω στο ΣτΕ. Στην ΕΕΑ εσύ; Στο διαιτητικό εγώ. Στο CAS κι εγώ. Στη Χάγη εσύ. Τελευταία χαρτιά των δύο μονομάχων για να πέσουν στο τραπέζι είναι η προσφυγή στην ολομέλεια του ΟΗΕ και -αυτονόητα- η τελεσιδικία στο Συμβούλιο Ασφαλείας!

Κι επειδή ίσως απορείτε που απαξιώνω τόσο τα του ποδοσφαιρικού οίκου μας, με μεγάλη μου λύπη θα σας μεταφέρω αυτολεξεί μερικά αποσπάσματα από τα αμέσως προηγούμενα... επεισόδια της σαπουνόπερας, για να συνδεθούμε με τα σημερινά:

● «Ο ΠΑΟΚ και ο ιδιοκτήτης του δεν πρέπει να ξεφτιλίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο στο εξωτερικό. Ο Σαββίδης και ό,τι έχει κάνει είναι λεκές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου».

● «Λεκέδες είναι οι στημένοι αγώνες και τα πακιστανικά τηλέφωνα».

● «Η συμμορία της εξυγίανσης κορυφώνει την εγκληματική της δράση χωρίς κανένα φραγμό. Αυτό το πρωτάθλημα είναι στημένο και δεν μπορεί να συνεχιστεί».

● «Ο γηγενής υπόδικος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΟΣΦΠ, Βαγγέλης Μαρινάκης -κατηγορούμενος για τον μισό ποινικό κώδικα-, ως είθισται βλέπει τον ΠΑΟΚ και τον Ιβάν Σαββίδη ακόμη και στον ύπνο του. Ανερυθρίαστα μιλά για στημένο πρωτάθλημα και συμμορία της εξυγίανσης την ώρα που ο ίδιος είναι κατηγορούμενος για κακουργηματική αλλοίωση αποτελεσμάτων αγώνων και σύσταση συμμορίας!».

● «Η ΠΑΕ ΟΣΦΠ και ο Βαγγέλης Μαρινάκης συνεχίζουν να βουλιάζουν στον βούρκο της απομόνωσης».

● «Πλέον το ποτήρι της αδικίας, της αλητείας και της βρομιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου ξεχείλισε. Τα ποδοσφαιρικά περιττώματα που πρωταγωνιστούν τύπου Σαββίδη, Καλπαζίδη, Πανόπουλου, Μπέου και οι άνθρωποί τους που δεν τηρούν καμία νομιμότητα, όπως ο Γραμμένος, ο Περέιρα και ο υπόλοιπος θίασός τους».

● «Ο κ. Μαρινάκης είναι ο τελευταίος που δικαιούται να μιλά για αλητεία, βρομιά και περιττώματα. Λησμόνησε πως του έχει επιβληθεί απαγόρευση ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο και είναι κακουργηματικά διωκόμενος για αλλοίωση αποτελεσμάτων, μεταξύ άλλων ποινικών αδικημάτων».

Να, όλα αυτά τα... καλούδια μας έλειψαν αυτό το ΥΠΕΡΟΧΟ δίμηνο μακριά από τον βούρκο.

Κι όλα αυτά -τα... ωραία- που διαβάζετε τα λένε και τα πράττουν οι μεγάλοι. Οι πρωταγωνιστές. Τα ίδια και χειρότερα λένε -και πράττουν- και οι μικροί. Οι κομπάρσοι. Αλλά δεν ακούγονται και τόσο. Αλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος τους. Κομπάρσοι. Ενα «πέρασμα» κάνουν στο έργο «ελληνικό ποδόσφαιρο». Μια ατάκα λένε. Κι όσο πιο χαμηλά -και βρόμικα- χτυπήσουν, τόσο μεγαλύτερο φιλοδώρημα θα πάρουν.

Στο μεταξύ γελάνε και τα τσιμέντα με την πρόσφατη προσπάθεια ΜΜΕ «κατακίτρινων» συμφερόντων τα οποία καταφέρονται εναντίον «κατακόκκινων» ΜΜΕ για πόλεμο εναντίον της ΑΕΚ(!). Τσακώνεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης με τον Δημήτρη Μελισσανίδη για τα Λιπάσματα Δραπετσώνας και τα -ένθεν κακείθεν- 45άρια δεν έχασαν την ευκαιρία να δηλώσουν υποταγή και πίστη στα μεγάλα αφεντικά.

Τώρα τι δουλειά έχει ο λιμενοβραχίονας Κράκαρη με τον Πέτρο Μάνταλο και οι δεξαμενές καυσίμων με τον Κώστα Φορτούνη, όποιος μπορεί ας μας διαφωτίσει να το μάθουμε κι εμείς.

Μπάλα δεν ξέρω πότε θα δούμε, αλλά από θέαμα άλλο τίποτα. Δελφινάριο και βάλε...