Ο Ούλι Στίλικε ήταν από αυτούς που έδειχναν στα χρόνια του 1970 και του 1980 πώς θα παίζεται το ποδόσφαιρο μελλοντικά… Γρήγορος, εύστροφος, με υποδειγματική αίσθηση του χώρου στην Γκλάντμπαχ (1971-77), στη Ρεάλ Μαδρίτης (1977-1985), στην Ξαμάξ (1985-87) και βέβαια στην Εθνική της τότε Δυτικής Γερμανίας, με 42 συμμετοχές και 3 γκολ. Λίμπερο και όχι μόνο στον χαμένο τελικό του 1982 απέναντι στον Πάολο Ρόσι, αλλά και σε δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα: 1980, 1984.
Εξηντάχρονος πλέον. Κομψά είπε για την ελληνική ομάδα: «Παίξτε πιο θαρραλέα, γιατί έχετε καλούς παίκτες και ταλέντο…» πριν αναφερθεί σε πρόσωπα που ξεχώρισε:
«Δυο Ευρωπαίοι. Αρχικά, ο καλύτερος αμυντικός που είναι… τερματοφύλακας! Ο δικό μας Νόιερ. Περισσότερο από ποτέ -και αυτό μελλοντικά θα γίνει πιο ξεκάθαρο μέσα στα γήπεδα- οι τερματοφύλακες παίζουν πιο μακριά από την εστία τους. Πρόκειται για τη νέα μορφή που πήρε το ποδόσφαιρο στις δυο-τρεις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχει το ερέθισμα. Η ανάγκη να παίζουν οι τερματοφύλακες μακριά από τα δοκάρια.
»Ο Νόιερ απέναντι στους Αλγερινούς, αλλά όχι μόνο, αυτή την τάση την έκανε… επιστήμη! Ο Λεβ ανέβασε την άμυνα ψηλά, οι μπαλιές των Αλγερινών στην πλάτη της απειλούσαν κάθε στιγμή, αλλά ο Νόιερ, χωρίς ν’ αφήνει απροστάτευτη την εστία του, είχε 19 επαφές με την μπάλα έξω από την περιοχή! Οι περισσότερες σταμάτησαν την απειλή στην αρχή της… Αυτό σημαίνει και λίμπερο!
»Και μην ξεχνάτε ότι οι κινήσεις του κρατούσαν μέσους και επιθετικούς μας κοντά στην αντίπαλη περιοχή όταν η Αλγερία ή όποια άλλη ομάδα έβγαινε στην επίθεση. Η βοήθειά του; Μεγάλη! Υπήρξα λίμπερο και ξέρω. Ενόψει του προημιτελικού με τη Γαλλία, εμείς εδώ στη Γερμανία, που ξέρετε ότι λόγω της φύσης του ποδοσφαίρου μας και γενικότερα της ζωής μας αρχικά υπολογίζουμε επιθετικούς και μέσους, μιλούσαμε πλέον έντονα για την ανάγκη να δούμε και πάλι τον ίδιο Νόιερ ηγέτη της άμυνας!
»Πάμε στην Ελβετία… Γιατί μου άρεσε ο παίκτης που θα μιλάμε πολύ γι’ αυτόν στο μέλλον. Ο Σερ… Πολλά προσόντα! Επαιξε με σχέδιο – μυαλό τον Ιγκουάιν και τον αφόπλισε. Μην πεις ότι δεν έκλεψε την μπάλα από τον Μέσι πριν φύγει η πάσα του για το γκολ… Ο Μέσι δεν κόβεται εύκολα! Μακάρι να ζούσαν περισσότερο στη διοργάνωση και οι Αλγερινοί! Εκτός από το πάθος και τη φαντασία τους, είχαν και πλάνο που τους έλειπαν στο παρελθόν. Αλλά έπεσαν πάνω μας…»
Ο Μέσι, λοιπόν…
«Αναρωτιέμαι αν θ’ αντέξει να έχει συχνά, ίσως να έχει συνέχεια πλέον, στον δρόμο για τον τελικό, στις πλάτες του την ομάδα», αρκέστηκε να πει για τον Αργεντινό ταχυδακτυλουργό. Κι αν αυτό υποδηλώνει κάτι, επέμεινε να μην πει ούτε λέξη παραπάνω, παρά τα δικά μας ερεθίσματα για την «ετοιμότητα και την ωριμότητα» του μυαλού της Αργεντινής.
Οσο για τη Βραζιλία και την… εξευρωπαϊσμένη μορφή της;
«Αναρωτηθείτε αν η Βραζιλία του 2014 θα μπορούσε να μιμηθεί τη Βραζιλία του 1970 ή του 1982 που είδα δίπλα μου εγώ στην Ισπανία. Οι… Βραζιλίες τού χθες είχαν πιο ισχυρές προσωπικότητες με ταλέντο σε σύγκριση με την φετινή! Οπως θα έχουν και κάποιες μελλοντικές εθνικές ομάδες της Βραζιλίας…
»Αυτό το λέω επειδή ταλέντα, ως γνωστόν, γεννιούνται… κάθε πρωί στη χώρα τους! Αρέσει το Παγκόσμιο Κύπελλο που βλέπουμε! Ελεύθερο ποδόσφαιρο που συγκινεί. Τώρα, αν ρωτήσετε γιατί την πάτησαν Αγγλοι, Ιταλοί κι έφυγαν σπίτια τους, θα σας πω ότι απλά και οι μεν και οι δε δεν είναι πάντα όσο… Γερμανοί οφείλουν να είναι! Καταλαβαίνετε τι εννοώ…»
«Τα παιχνίδια της ζωής μου!»
Ημέρες προημιτελικής και σε λίγο ημιτελικής φάσης. Του ζητήσαμε λοιπόν, με χροιά φωνής… ερωτευμένου, να θυμηθεί τον προημιτελικό, τον ημιτελικό και τον τελικό του 1982 στην Ισπανία. Μην αμφιβάλλετε για την ανδρική υπόσταση του υπογράφοντος, αλλά να… ο έφηβος που γεννούσε την ίδια εποχή το όνειρο της δημοσιογραφίας, μεταξύ άλλων νοσταλγεί την παρηγορητική αγκαλιά που τον πήρε ο Λιντμπάρσκι όταν ο Στίλικε, παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης τότε, έχασε το πέναλτι με τη Γαλλία:
«Ο ημιτελικός με τη Γαλλία… “Η νύχτα της Σεβίλης”, όπως ονομάστηκε… Φτάσαμε στα πέναλτι. Το τρίτο, το δικό μου, το έπιασε ο Ετορί. Σκύβω στα γόνατα, κρύβω το πρόσωπο στα χέρια μου. Ενιωσα μια αγκαλιά. Κατάλαβα τον Λιντμπάρσκι… Ο Σουμάχερ με σήκωσε όρθιο και μου είπε “δεν έχει τελειώσει, μην κλαις”! Κι μετά, έπιασε τα δύο επόμενα πέναλτι των Γάλλων. Σιξ, Μποσίς οι εκτελεστές.
»Χρούμπες γκολ και πρόκριση στον τελικό. Δεν είχαν στεγνώσει τα δάκρυά μου, όταν έλεγα στους συμπαίκτες “ευχαριστώ”, σκεπτόμενος τη δική μου αστοχία… Κι εκείνοι απαντούσαν “για σένα και τη Γερμανία βρήκαμε τη λύση”».
Ο τελικός…
«Ηταν οι μέρες του Ρόσι! Το ίδιο σημαντικός ήταν για μένα ο προημιτελικός στο… σπίτι μου, στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, απέναντι στην Ισπανία. Νικήσαμε με 2-1. Ηδη έπαιζα πέντε χρόνια στη Ρεάλ Μαδρίτης… Ηδη, λοιπόν, ένιωθα τον… Ισπανό Στίλικε να ζει μέσα μου μαζί με τον Γερμανό. Εμφύλιος!»
Τότε και η «ντροπή της Χιχόν». Το παιχνίδι σας-παρωδία με τους Αυστριακούς, με το γκολ του Χρούμπες. Τότε και η κλοτσιά του Σουμάχερ στον Μπατιστόν…
«Οι Γάλλοι, χρόνια μετά, είχαν ψηφίσει τον Σουμάχερ πιο μισητό πρόσωπο ακόμη κι από τον Χίτλερ! Μιλάμε για ευχάριστα πράγματα… Ας μην πούμε κάτι για τα δύο θέματα. Καλό Μουντιάλ σε όλους! Ερχεται η ώρα της αλήθειας. Ο τελικός!»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας