Madrugada
Chimes At Midnight
WARNER MUSIC
★★★☆☆
Από την πρώτη γνωριμία των Νορβηγών με το ελληνικό κοινό έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και η αλήθεια είναι πως παραμένει δύσκολο να εξηγήσει κανείς το καρμικό δέσιμο της μπάντας με τη χώρα μας.
Οι Madrugada «εισέβαλαν» από νωρίς στις ζωές μας, στα ελληνικά ραδιόφωνα, ακόμη και στην ελληνική τηλεόραση, επισκέφθηκαν σχεδόν εμμονικά τη χώρα μας για αναρίθμητες sold out συναυλίες και δείχνουν να επενδύουν ακόμη σημαντικά σε αυτή τη σχέση.
Δεν είναι άλλωστε περίεργο να πούμε ότι το πρόσφατο άλμπουμ τους, έβδομο στην καριέρα τους και πρώτο μετά από 15 χρόνια, ίσως να το περίμενε περισσότερο το κοινό στην Ελλάδα παρά στην πατρίδα τους τη Νορβηγία.
Και για μουσική θα μιλήσουμε; Εδώ δυστυχώς η αγαπημένη μπάντα δεν καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Το Chimes At Midnight είναι ένα επίπεδο άλμπουμ, με τις συνθέσεις να πατάνε στη γνωστή, ραδιοφωνική φόρμα, που έφερε στους Madrugada σημαντική αναγνώριση. Η φανταστική φωνή του Hoyem είναι φυσικά παρούσα, η παραγωγή είναι εξαιρετική, όμως λείπει το rock. Δεν υπάρχουν οι εντάσεις που βρίσκαμε, αραιά, αλλά με τρόπο εντυπωσιακό, σε προηγούμενες δουλειές τους και δυστυχώς αναγκαζόμαστε να υποθέσουμε ότι ο «ηλεκτρισμός» των Madrugada ίσως να πέθανε το 2007 με τον χαμό του σπουδαίου κιθαρίστα τους, Robert Burås.
Οι Νορβηγοί βολεύονται σε μια συλλογή από κουρασμένες μπαλάντες που σίγουρα θα τους δώσουν ραδιοφωνικό χώρο και χρόνο, όμως δεν μας προσφέρουν κάτι παραπάνω. Μας μένουν, ωστόσο, τα εξαιρετικά βιντεοκλίπ που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής στη δημοσιότητα.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει: Αλήθεια, περιμένει κάποιος από τον Sivert Hoyem και την παρέα του, λίγο πριν από τα 50 τους, να πειραματιστούν ή να προσφέρουν κάτι καινούργιο; Δύσκολη η απάντηση, όμως άπειρα και τα παραδείγματα μουσικών που το δοκίμασαν και, μάλιστα, με μεγάλη επιτυχία.
Οι Madrugada, πάντως, δείχνουν να αισθάνονται «ασφαλείς» καλλιτεχνικά μέσα στη μουσική τους μανιέρα, όσο κοινότοπη κι αν φαντάζει πλέον.
Εμείς θα συνεχίσουμε να αγαπάμε τη φωνή του Sivert, ο οποίος παραδίδει μαθήματα performance για ακόμη μια φορά, όμως θα ξεχάσουμε μάλλον γρήγορα το νέο δισκογραφικό τους πόνημα και θα αναζητάμε τα παλαιότερα, εμβληματικά τραγούδια τους για να συνδεθούμε ξανά με τους αγαπημένους Νορβηγούς.
Τουλάχιστον, έχουμε να αναμένουμε ακόμη μια ζωντανή εμφάνισή τους στη χώρα μας. Αναμφίβολα μια σπουδαία στιγμή για τους ίδιους, τον Σεπτέμβριο στο Καλλιμάρμαρο.
Τα τρία αστεράκια, άλλωστε, μπαίνουν χαριστικά για την παρέα που μας έχουν κρατήσει οι Νορβηγοί εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια.
Χρήστος Καλλιμάνης
Black Country, New Road
Ants from Up There
Ninja Tune
★★★★★
Το δεύτερο άλμπουμ των Βρετανών βγαίνει στην κυκλοφορία και αναμφίβολα αποτελεί έναν από τους πιο αναμενόμενους δίσκους για το 2022.
Και οι Black Country, New Road μας αποζημιώνουν με τρόπο εντυπωσιακό. Μπορεί το Ants from Up There να είναι λιγότερο «τρελό» από το περσινό τους ντεμπούτο, όμως είναι γεμάτο εξαιρετικές συνθέσεις, πρωτότυπες μουσικές ιδέες και πειραματισμούς.
Οι Βρετανοί δημιουργούν την pop rock της νέας δεκαετίας χωρίς να μπαίνουν σε καλούπια και έχοντας μια avant garde αισθητική που επιβεβαιώνει την καλλιτεχνική τους αξία. Εχουν άλλωστε το θράσος να κλείσουν έναν mainstream δίσκο με δύο επικά τραγούδια συνολικής διάρκειας 22 λεπτών.
Το Ants From Up There μπαίνει από νωρίς στη συζήτηση για κυκλοφορία της χρονιάς και οι δημιουργοί του δείχνουν έτοιμοι να πατήσουν την κορυφή. Αρκεί, βέβαια, η μπάντα να αντέξει στα πολύ υψηλά στάνταρ που η ίδια έθεσε και να αντεπεξέλθει στις αναπάντεχες δυσκολίες, καθώς, μόλις πριν από μερικές μέρες, ανακοινώθηκε πως ο βασικός τραγουδιστής τους αποχωρεί εξαιτίας προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Χρήστος Καλλιμάνης
ΚΥΚΛΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ
«Η παγωμένη θεατρίνα»
Μουσική: Νίκος Χιώτογλου
Ογδοο music group
★★★☆☆
Ο δίσκος κυκλοφόρησε το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν γίνεται να μη μιλήσουμε για την κυκλοφορία ενός ανέκδοτου κύκλου τραγουδιών του Νίκου Γκάτσου που αποτελεί γεγονός για το ελληνικό τραγούδι. Η συγκεκριμένη ενότητα στίχων γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 με αφορμή την επιθυμία του Γιώργου Μαρίνου να κάνει έναν προσωπικό δίσκο με τον Νίκο Γκάτσο και τον Μάνο Χατζιδάκι. Αυτό τελικά δεν προχώρησε και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα τη μελοποίησή τους ανέλαβε ένας πρωτόπειρος αλλά πολύ ταλαντούχος συνθέτης, ο Νίκος Χιώτογλου.
Ο βαθμός δυσκολίας ήταν μεγάλος καθώς οι στίχοι του Γκάτσου πραγματεύονταν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων - από τον έρωτα, αλλά και τη ματαίωσή του, σε όλες τις εκφάνσεις του μέχρι ζητήματα πολιτικο-κοινωνικού περιεχομένου που ο ποιητής τα προσέγγισε είτε με δραματικό είτε με παιχνιδιάρικο τρόπο. Ο Χιώτογλου όμως κέρδισε το στοίχημα και μας παρέδωσε δώδεκα σημερινά τραγούδια, χρησιμοποιώντας τη μουσική προσέγγιση που επιζητούσαν κάθε φορά το αίσθημα και ο ρυθμός των στίχων, τα οποία τραγούδια -εξίσου σημαντικό- δεν νιώθεις ούτε μία στιγμή ότι «χατζιδακίζουν».
Για την ερμηνεία τους επιλέχτηκαν δώδεκα από τους πιο σημαντικούς ή ταλαντούχους τραγουδιστές μας (Γιάννης Κότσιρας, Μυρτώ Βασιλείου, Φοίβος Δεληβοριάς, Βιολέτα Ικαρη, Μίλτος Πασχαλίδης, Γιώτα Νέγκα, Μπάμπης Στόκας, Γλυκερία, Vassilikos, Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Λειβαδάς, Θάνος Ματζίλης), οι οποίοι δεν είχαν ξανατραγουδήσει στίχους του Ν. Γκάτσου σε πρώτη εκτέλεση και αυτό συνεισέφερε ακόμα περισσότερο στην επιτυχία του εγχειρήματος, αφού κάθε τραγούδι μοιάζει να γράφτηκε για τον ερμηνευτή του.
Ξεχωρίζουν τα «Μια ιστορία στο Σουφλί», «Το παιδί με τα κόμικς», «Ανέστιος και πένης», «Το ροκ του πανικού», «Η φυλακή της Αντιγόνης», «Βακχεία». Να επισημάνουμε, τέλος, ότι πρόκειται για μια εξαιρετική αισθητικά έκδοση CD-βιβλίου, την παραγωγή της οποίας έκανε η Menta Art Events και επιμελήθηκε η σύντροφος της ζωής του μεγάλου μας ποιητή, στιχουργός, συγγραφέας και μεταφράστρια, Αγαθή Δημητρούκα.
Δώρα Σελλά
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας