Όταν ο Γκίλμορ τραγούδησε το πιο ερωτικό σονέτο του Σέξπιρ

Με αφορμή τα 71α γενέθλια του Ντέιβιντ Γκίλμορ στις 6 Μαρτίου η ιστοσελίδα openculture.com μας θύμισε ένα βίντεο με τον τραγουδιστή να ερμηνεύει το πιο ερωτικό και διάσημο από τα 154 σονέτα του κορυφαίου ελισαβετιανού συγγραφέα και ποιητή, το «Σονέτο 18».

Ο κιθαρίστας των Pink Floyd ηχογράφησε το 2001 ή το 2002 τη δική του ερμηνεία του σονέτου στο περίφημο πλωτό στούντιό του με την ονομασία «Astoria». Το συγκεκριμένο βίντεο κυκλοφόρησε στα extras του dvd «David Gilmour In Concert» (2002) μαζί με εκτελέσεις των τραγουδιών «I Put A Spell On You» και «Don't».

Όμως, το «Σονέτο 18» συμπεριλήφθηκε την ίδια χρονιά στο «When Love Speaks», έναν δίσκο για την Royal Academy of Dramatic Art (Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης) του Λονδίνου.

Το project διοργανώθηκε από το συνθέτη και μαέστρο Michael Kamen, ο οποίος πέθανε περίπου ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία  του άλμπουμ. Σε αυτό υπάρχουν μουσικές και θεατρικές εκτελέσεις από σονέτα και άλλα έργα του Σέξπιρ με τη συμμετοχή καλλιτεχνών, όπως ο Άγγλος ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης, Τζον Γκίλγκουντ, αλλά και το αφρικάνικο συγκρότημα Ladysmith Black Mambazo.

Ο Kamen έγραψε ένα μεγάλο μέρος των μουσικών του έργου, μεταξύ των οποίων και τη μελοποίηση του «Σονέτου 18», το οποίο στον δίσκο ερμηνεύει ο Βρετανός τραγουδιστής, Μπράιαν Φέρι.

Σε μία φιλανθρωπική συναυλία για την κυκλοφορία του άλμπουμ, που πραγματοποιήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2002 στο Old Vic Theatre του Λονδίνου, ο Φέρι δεν παρέστη. Αντί γι αυτόν εμφανίστηκε ο Γκίλμορ και τραγούδησε το σονέτο.  

Ο ποιητής υμνεί την ομορφιά της αγαπημένης του και ο Γκίλμορ αφιέρωσε το σονέτο στη γυναίκα του. Πάντως, οι περισσότεροι μελετητές πλέον εκτιμούν ότι το σονέτο  απευθύνεται σε άνδρα.

Οι στίχοι μιλώντας για τη δύναμη της αγάπης προεξοφλούν παράλληλα ότι το ιδανικό ερωτικό υποκείμενο θα συνεχίσει να υπάρχει μέσα από αυτούς, υμνώντας έτσι και την ίδια την ποιητική τέχνη. 

Προς το παρόν έχουν «δικαιωθεί», αφού το σονέτο 18 γράφτηκε περίπου στα 1595, σε ιαμβικό πεντάμετρο με τρεις τετράστιχες στροφές με πλεκτή ομοιοκαταληξία, που ακολουθούνται από ένα καταληκτικό δίστιχο με ζευγαρωτή.

Ακολουθούν οι στίχοι του ποιήματος και η μετάφραση στα ελληνικά από τον σπουδαίο φιλόλογο, καθηγητή και αρχαιολόγο, Στυλιανό Αλεξίου.

Shall I compare thee to a summer’s day?

Thou art more lovely and more temperate:

Rough winds do shake the darling buds of May,

And summer’s lease hath all too short a date;

Sometime too hot the eye of heaven shines,

And often is his gold complexion dimm’d;

And every fair from fair sometime declines,

By chance or nature’s changing course untrimm’d

But thy eternal summer shall not fade,

Nor lose possession of that fair thou ow’st;

Nor shall death brag thou wander’st in his shade,

When in eternal lines to time thou grow’st:

So long as men can breathe or eyes can see,

So long lives this, and this gives life to thee.

               ------

Να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή;

Εσύ υπερέχεις σε απαλότητα και χάρη∙

λυγίζει αέρας τα τριαντάφυλλα του Μάη

και δεν κρατούν τα καλοκαίρια μας πολύ. 

Άλλοτε καίει πολύ των ουρανών η φλόγα,

θαμπώνεται άλλοτε η ολόχρυσή τους όψη∙

τ’ όμορφο κάποτε χάνει την ομορφιά του

απ’ την πορεία της φύσης είτε από την τύχη.

Μα το δικό σου αιώνιο θέρος δε θα σβήσει,

της ομορφιάς την κατοχή δε θα τη χάσεις,

κι ο Χάρος δεν θα καυχηθεί πως μπήκες στη σκιά του∙

θα λάμπεις πάντα εσύ μέσα σ’ αιώνιους στίχους!

Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν,

οι στίχοι αυτοί θα ζουν κι εσύ θα ζεις μαζί τους.