Δισκοκριτική: Naxatras, Jon Batiste, Grigoris Polyzos, Arbor

Naxatras
V
Self Release
★★★★☆

Οι Naxatras ανήκουν σε εκείνη τη σημαντική ομάδα συγκροτημάτων που κατάφεραν μέσα στα χρόνια της κρίσης να ξεχωρίσουν στο ελληνικό underground και να ανοίξουν τα φτερά τους και στο εξωτερικό, συμβάλλοντας έτσι στην αναγνώριση της heavy σκηνής και εκτός συνόρων. Σε αντίθεση με άλλες μπάντες της εποχής εκείνης η τετράδα από τη Θεσσαλονίκη ήταν από την αρχή ξεκάθαρη για τις ψυχεδελικές και groovy καταβολές της και επένδυσε πάνω σε αυτές για να διαμορφώσει τον προσωπικό ήχο της, όντας απομακρυσμένη από τα πιο stoner, heavy rock στοιχεία που κυριάρχησαν εκείνη την περίοδο. Και τώρα στον πέμπτο κατά σειρά δίσκο τους επιμένουν ψυχεδελικά, αλλά μας παραδίδουν και την πιο «γεμάτη» μουσικά δουλειά τους, ενσωματώνοντας ακόμα περισσότερα στοιχεία world/ethnic music, δίνοντας ακόμα περισσότερο χώρο σε κρουστά αλλά και ηλεκτρονικούς ήχους και παρουσιάζοντας ώριμες συνθέσεις.

Αν και σε στιγμές του δίσκου νιώθουμε ότι το tempo είναι κάπως επαναλαμβανόμενο, οι Naxatras είναι εξαιρετικοί παίκτες και μας προσφέρουν πολύ cool σημεία πειραματισμού και αυτοσχεδιασμού, χωρίς φυσικά να λείπουν τα πιο δυνατά ξεσπάσματα. Στα πολύ θετικά του δίσκου η εξαιρετικά καθαρή παραγωγή που δίνει στον ακροατή τη δυνατότητα να απολαύσει πλήρως τις συναισθηματικές μεταστροφές αλλά και να παρατηρήσει την κάθε λεπτομέρεια στα τραγούδια, τα οποία παραμένουν ως επί το πλείστον instrumental, αν και οι συνθέσεις με στίχους δείχνουν να αυξάνονται από δίσκο σε δίσκο.

Υπογραμμίζουμε ακόμα τον επικό τρόπο με τον οποίο κλείνει το άλμπουμ με το προσωπικά αγαπημένο «The Citadel». Μία από τις κορυφαίες psych μπάντες της χώρας σε μια καθοριστική στιγμή για την ίδια.

Χρήστος Καλλιμάνης

—

Jon Batiste
The New Orleans Collection
UMG
★★★☆☆

Η Νέα Ορλεάνη είναι μια πόλη μαγική και οι μουσικές της ακόμα περισσότερο. Σε μαγνητίζουν και σε αιχμαλωτίζουν. Σκεφτείτε λοιπόν ένα άλμπουμ που περικλείει τους θαυμάσιους ήχους της πόλης, R&B, Hip Hop, Jazz, Blues, αλλά και Classical και New Orleans Bounce Music. Ο Jon Batiste γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη με την Batiste family να αποτελεί πραγματική δυναστεία εκεί με περισσότερους από 25 μουσικούς. Ετσι εδώ ο σπουδαίος και πολυπράγμων καλλιτέχνης δοξάζει την πόλη του με εξαιρετικές συνθέσεις και με πολλές συμμετοχές από ντόπιους μουσικούς και μπάντες –από τους The Hot 8 Brass Band στον Trombone Shorty και την Big Freedia.

Δημήτρης Κανελλόπουλος

—

Grigoris Polyzos
Dreamories
★★★☆☆

Επειτα από δώδεκα χρόνια παρουσίας στη δισκογραφία και τρεις προσωπικούς δίσκους με κύκλους τραγουδιών ο συνθέτης Γρηγόρης Πολύζος κυκλοφόρησε την πρώτη ορχηστρική δουλειά του. Ενα πολύ καλό άλμπουμ με εφτά κομμάτια -soundtrack στιγμών της ζωής και των ονείρων του δημιουργού του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί- που έγραψε και ενορχήστρωσε ο ίδιος. Από τον δίσκο, στον οποίο παίζουν οι δεξιοτέχνες Σταύρος Λάντσιας, Μιχάλης Καλκάνης, Στέλλα Τσάνη, Αντώνης Μανιάς, Μιχάλης Πορφύρης, Ντίνος Χατζηιορδάνου, Γιάννης Τσελίκας, Φίλανδρος Κάρρας, Διονύσης Κοκόλης, Χρήστος Σπηλιόπουλος, Κώστας Ασλανίδης, ξεχωρίζουν τα «Waltz of Unfulfilled Dreams», «Fates Entwined», «In Daylight», «Belonging».

Δώρα Σελλά

—

Arbor
Arbor
PKmusik
★★★☆☆

Το νέο τζαζ σχήμα Arbor (Μιχάλης Τσιφτσής, Γιάννης Βαγιάνος, Γιάννης Παπαδόπουλος, Νίκος Θεσσαλονικεύς) κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο το όνομά του, που στα λατινικά σημαίνει δέντρο. Οχτώ πρωτότυπες συνθέσεις με επιρροές από ένα ευρύ φάσμα ακουσμάτων -progressive rock, hip hop, σύγχρονη κλασική μουσική, metal, funk- προσκαλούν τον ακροατή σ’ ένα γοητευτικό ταξίδι από τη σύγχρονη τζαζ μέχρι τα πειραματικά crossovers και τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό και επιζητούν να εκφράσουν την ανησυχία για τις καταστροφές από τις πυρκαγιές και την κλιματική αλλαγή, αλλά και να γιορτάσουν την ανθεκτικότητα της φύσης.

Δώρα Σελλά