List of Ten: Desert Monks

Η αθηναϊκή alternative rock μπάντα μόλις ολοκλήρωσε την δεύτερη ευρωπαϊκή της περιοδεία και ο τελευταίος σταθμός θα είναι αυτή την Παρασκευή, 11 Οκτωβρίου, στο An Club, παρέα με τους The Same River και Noiz Ritual [όλο το info ΕΔΩ].

Το timing, λοιπόν, φαντάζει ιδανικό για να τους ρωτήσουμε να ξεχωρίσουν δέκα κορυφαίες στιγμές από το πρόσφατο ταξίδι τους. 

«Κορυφαίες, σημαντικές, significant, λίγο κοντινές λέξεις» μας λένε και εξηγούν «επομένως, η παρακάτω λίστα, δεν περιέχει μόνον καλές στιγμές, αλλά σίγουρα μοναδικές.»

1. Την νύχτα που ξεκινήσαμε με προορισμό ένα ξενοδοχείο κοντά στην Κατερίνη, με σκοπό να διανυκτερεύσουμε εκεί, και να ξεκινήσουμε την επομένη χαλαροί για τη Σόφια, το βαν έμεινε. Έμεινε στα πρώτα 5 χλμ στην Αθήνα, στην Κηφισίας. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολύωρη αναμονή για οδική βοήθεια, εύρεση 24ωρου συνεργείου πολύ μακριά, αϋπνία, ταλαιπωρία και άγχος για το τι θα γίνει με την περιοδεία και αν θα βρούμε το επόμενο πρωί άλλο βαν για να ξεκινήσουμε για τη Σόφια. Long story short, την επομένη, μετά από 2 ώρες ύπνο (ξανά στα σπίτια μας), βρήκαμε καινούριο νοικιασμένο βαν και ξεκινήσαμε από την Αθήνα κατά τις 14.00… Με στόχο, να προλάβουμε να παίξουμε στη Σόφια το ίδιο βράδυ… Από τη μία, πάλι καλά που η αναποδιά με το πρώτο βαν έτυχε στην Αθήνα, από την άλλη, αυτό το κακό ξεκίνημα και ο 2ωρος ύπνος, μας ακολούθησε και τις επόμενες ημέρες.
    
2. Σίγουρα, το πρώτο live στη Σόφια. Αναπτέρωση ηθικού. Έχοντας ενημερώσει τον promoter για την αναποδιά με το βαν, και αφού εξηγήσαμε πως ειλικρινά θα προσπαθήσουμε να φτάσουμε κάποια λογική ώρα και να κάνουμε κανονικά το show, είχαμε σχεδόν ακατόρθωτο task, να φτάσουμε στις 23.00 στη Σόφια, ξεκινώντας από την μποτιλιαρισμένη Αθήνα στης 14.00 της ίδιας ημέρας. Άρα ελάχιστες έως καθόλου στάσεις, ελπίδα πως στα σύνορα δεν θα καθυστερήσουμε, πως δεν θα συναντήσουμε κάτι απρόοπτο πάλι κτλ. Πράγματι, στις 23.10 φτάσαμε στο venue, αλλάξαμε ρούχα στο πεζοδρόμιο, κάναμε το load in μας, προλάβαμε την local support μπάντα για 10’ και στήσαμε και παίξαμε. Μπορεί να κουτουλάγαμε από την κούραση, την νύστα και την ένταση, αλλά φτάσαμε και παίξαμε. Και αυτό μας έδωσε τεράστια δύναμη. Γιατί το καταφέραμε, γιατί συντονιστήκαμε άψογα, και βρήκαμε λύσεις μέσα σε τεράστια πίεση χρόνου Το tour ξεκίνησε!
    
3. Με το που τελείωσε το πρώτο μας gig στην Ρουμανία, στην Κωστάντζα στη Μαύρη Θάλασσα, ένα ζευγάρι από τη Ρουμανία μας πλησίασε ώστε να αγοράσει βινύλιο με παράκληση να το υπογράψουμε. Μας είπαν πως ήρθαν μόνο για εμάς από το Βουκουρέστι, και πως μας είχαν δει πέρυσι στην πρώτη μας περιοδεία και το live μας εκεί, και από τότε είναι πολύ μεγάλοι fan μας! Μας συγκίνησαν.
    
4. Το gig στο Sibiu της Ρουμανίας, πρωτεύουσα της Τρασνυλβανίας. Πολύ ωραίο μαγαζί, φοβερά στημένο, όμορφος χώρος αλλά… Πέσαμε πάνω σε Rock Festival, με 6 μπάντες και ελεύθερη είσοδο. Ας πούμε πως μας κόστισε αρκετά σε attendance.. Κρίμα, την επόμενη φορά.
    
5. Ασθένειες! Ξεκινήσαμε με τον Ανδρέα, που είναι και ο τραγουδιστής μας, με φαρυγγίτιδα και λοίμωξη.. Όπως και να έχει, και παρόλο που ήταν καλύτερα μέσα στην επόμενη μιάμιση ημέρα, δεν ήταν και ότι καλύτερο για μια ομαλή εκκίνηση. Μετά τα πρώτα 3 gigs, (1 σε Βουλγαρία και 2 σε Ρουμανία), το πρωί της Κυριακής βρήκε τον Θάνη (μπάσο) με 37.5 πυρετό, ρίγη και κομάρες. Εκείνη την νύχτα είχαμε gig στην Τιμισοάρα της Ρουμανίας. Το accommodation που μας δόθηκε ήταν ένα βρώμικο και ακατάστατο διαμέρισμα. Πήγαμε τον Θάνη σαν σακί με πατάτες εκεί να κοιμηθεί, πήγαμε στήσαμε, γυρίσαμε να τον ξαναπάρουμε, τον βάλαμε σε μια καρέκλα στο stage να παίξει, με ένα depon, παίξαμε το gig και τον ξαναπήγαμε να κοιμηθεί. Ευτυχώς την επόμενη ήταν σχεδόν υγιέστατος. Παρόλα αυτά, a night and a gig to remember.
    
6. Ανάμεσα στα 2 gigs στην Πολωνία (Ζεστοκόβα και Κρακοβία) είχαμε κλείσει επίσκεψη και guide στο Άουσβιτς. Βροχερή και σκοτεινή ημέρα ήδη από το πρωί, και η εμπειρία εκεί πολύ βαριά και δυστοπική. Αν δεν το επισκεφθεί κανείς, δεν μπορεί να καταλάβει το συναίσθημα που σου προκαλούν οι εικόνες εκεί, τα κτίρια, και η ατμόσφαιρα, όσο και να προσπαθήσουμε να το μεταφέρουμε.
    
7. Το Έστεργκομ της Ουγγαρίας. Μια μικρή, πραγματικά πανέμορφη πόλη. Και ένα accommodation που θα το θυμόμαστε για πάντα. Διαμέρισμα ισόγειο, προσεγμένο όσο δεν πάει σε χρώματα, διακόσμηση, χώρους, αποστάσεις και συμμετρία. Ειλικρινά, σκεφτήκαμε πως είμαστε σε ταινία του Wes Anderson. Α! και ένα εστιατόριο, με το καλύτερο φαγητό που φάγαμε αυτές τις ημέρες (και όχι μόνο). Λατρέψαμε την Ουγγρική κουζίνα, το γκούλας, τα κρέατα, τα τουρσιά και τις μπύρες. 
    
8. Το τελευταίο live της περιοδείας. Βουδαπέστη, Ουγγαρία. Σε ένα underground venue, σωστό σε όλα του, στο οποίο παραδόξως γινόντουσαν 2 ταυτόχρονες live βραδιές, από 3 μπάντες η κάθε μία. Ο κόσμος, το προσωπικό, οι άλλες μπάντες, μας έκαναν να νιώσουμε πολύ άνετα, και να ευχαριστηθούμε την τελευταία μας συναυλία σε αυτό το tour.
    
9. Δεν είναι στιγμή, αλλά εμπειρία. Οι 70 ώρες στο βαν, οι 6 χώρες και τα 6.000 χλμ που διανύσαμε, γέμισαν τα μάτια μας με εικόνες. Τα βουνά της Τρανσυλβανίας, ο Δούναβης που συνεχώς εμφανιζόταν κάπου κοντά μας, τα δάση, οι λίμνες, τα βροχερά αλλά και τα ηλιόλουστα τοπία, τα πανδοχεία και οι ομίχλες, οι πεδιάδες, οι πόλεις και τα χωριά. Είναι εικόνες, που θα τις κρατήσουμε σαν αναμνήσεις για πάντα.
    
10. Το δέσιμο μας. Είμαστε δεμένη μπάντα ούτως ή άλλως, και δοκιμασμένη σε συνθήκες ζόρικες. Και κάνουμε και παρέα εκτός συγκροτήματος, για χρόνια. Σε κάθε περίπτωση όμως, υπήρξαν συνθήκες σε αυτές τις 12 ημέρες στο δρόμο,  οι οποίες θα μπορούσαν να επιφέρουν εντάσεις, τσακωμούς και κακό κλίμα. Όμως όχι!