Μεθαύριο, Δευτέρα, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης «επιστρέφει» στον αγαπημένο του Λυκαβηττό με το μεγάλο αφιέρωμα «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ» που διοργανώνει η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με την ευκαιρία της επαναλειτουργίας του ιστορικού θεάτρου, αλλά και με αφορμή την κυκλοφορία του ομώνυμου διπλού άλμπουμ (Minos-EΜΙ) με τη συμμετοχή 19 καλλιτεχνών, οι οποίοι ερμηνεύουν με τον τρόπο τους μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του Λουκιανού υπό την επιμέλεια της κόρης του Μαρίας και του Μανώλη Φάμελλου.
«Ο Λουκιανός, στα 40 περίπου χρόνια της καριέρας του, έκανε χιλιάδες συναυλίες. Στις περισσότερες από αυτές είχα τη φροντίδα της διοργάνωσης. Μπορώ να γνωρίζω τι αισθανόταν και πώς έβλεπε σχεδόν την καθεμία από αυτές. Το θέατρο που αγάπησε πιο πολύ ήταν ο Λυκαβηττός. Η σχέση του με αυτό το θέατρο ήταν μοναδική. Εκανε εκεί επτά συναυλίες. Κάθε φορά, ο Λυκαβηττός ήταν πρωταγωνιστής.
Ολες του οι ιδέες ξεκινούσαν από τις άπειρες δυνατότητες αυτού του θεάτρου. Σε αυτές τις συναυλίες ο Λουκιανός ήταν και μουσικός και σκηνοθέτης. Και πολλές φορές η ιδιότητα του σκηνοθέτη υπερτερούσε. Ποτέ δεν ήθελε να στήνει πατάρι, γιατί τον περιόριζε. Λάτρευε την αλάνα του Λυκαβηττού. Και επειδή ο Λουκιανός λάτρευε και την Αθήνα, ένιωθε την αγαπημένη του πόλη να τον αγκαλιάζει επάνω στον Λόφο. Από εκεί ψηλά έβλεπε και τα φωτάκια της Νέας Κυψέλης και της οδού Λαχανά, όπου είχε γεννηθεί», αναφέρει στην «Εφ.Συν.» η Αννα Βαγενά. Η ίδια γυρίζει τον χρόνο πίσω στις επτά συναυλίες του Λουκιανού Κηλαηδόνη και θυμάται:
1982: Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη»
Στην πρώτη συναυλία, το 1982, μαζεύτηκαν περίπου 10.000 άνθρωποι. Γέμισαν όλο τον χώρο, τις κερκίδες, την αλάνα, τα βραχάκια, κάθονταν ανάμεσα στον Λουκιανό και την ορχήστρα.
Ο Λουκιανός περιέγραφε τότε: «Αφού γέμισε ο Λυκαβηττός και είχε μείνει άλλος ένας “Λυκαβηττός” απ’ έξω, ήρθαν οι μπάτσοι και μου λένε: “Φωνάζουν απ’ έξω να μπούνε μέσα, να μπούνε;”. Λέω “Να μπούνε”, αφού δεν έχει άλλα εισιτήρια, να μπούνε”. Ηρθαν και κάτσανε κάτω. Ο πρώτος θεατής είχε έρθει στα πόδια μου, μόνο πάνω μου δεν καθότανε. Ο Λυκαβηττός χωράει γύρω στις 3.500 χιλιάδες με εισιτήρια, πρέπει να μπήκαν 5.000, 5.500, 6.000, γύρω γύρω, παντού. Υπάρχουν κάτι πλάνα από πάνω, που δεν καταλαβαίνεις πού είναι αυτοί που παίζουνε και πού είναι οι θεατές…».
Με αφορμή αυτή τη συναυλία ο Λουκιανός έγραψε το τραγούδι «Τετάρτη 28 Ιουλίου» που συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο του «Χαμηλή πτήση» (1982).
Ο Λουκιανός για να ευχαριστήσει όλο αυτόν τον κόσμο σκέφτηκε να κάνει ένα πάρτι σ’ έναν μεγάλο χώρο. Ετσι προέκυψε η ιδέα για το «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη» που έγινε το επόμενο καλοκαίρι (1983).
Κάτι πολύ προσωπικό: στη διάρκεια αυτής της συναυλίας και ενώ γινόταν χαμός από τον κόσμο και είχαμε την ευθύνη όλα να εξελιχθούν ομαλά, εγώ κατέβαινα κάθε τόσο κάτω στα καμαρίνια και θήλαζα τη μικρή μου κόρη Μαρία, που ήταν τότε μόνο δύο μηνών...
1985: Με τον τρόπο του θεάτρου
Στη δεύτερη συναυλία, το «Πάμε μαέστρο», το 1985, ο Λουκιανός έστησε μία θεατρική σκηνή, στην οποία τραγούδια που είχε γράψει για τις επιθεωρήσεις του «Ελεύθερου Θεάτρου» και της «Ελεύθερης Σκηνής» τραγούδησαν ο Μίμης Χρυσομάλλης, ο Σταμάτης Φασουλής, η Αννα Παναγιωτοπούλου και η Μίνα Αδαμάκη. Επίσης, οι ηθοποιοί Παύλος Κοντογιαννίδης, Ελένη Γερασιμίδου και Αννα Βαγενά τραγούδησαν τραγούδια από τις παραστάσεις του Θεσσαλικού Θεάτρου, για τις οποίες είχε γράψει τη μουσική. Ηταν άλλο ένα υπέροχο βράδυ.
1991: Η βραδιά που στη σκηνή συνυπήρξαν δύο
Στην τρίτη συναυλία, «Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!», ο Λουκιανός δημιούργησε πράγματι μια νύχτα γεμάτη θαύματα. Και τι δεν έκανε! Εφερε π.χ. στον Λυκαβηττό μαζορέτες. Ή αναπαράστησε όλους τους ήρωες που αναφέρει στο τραγούδι του «Το πάρτυ» σε μία μοναδική παρέλαση. Επικεφαλής αυτής της παρέλασης ήταν ο Λουκιανός, ή μάλλον, για την ακρίβεια, ένας φίλος του σερβιτόρος, που του έμοιαζε, τον οποίο έντυσε με τα ίδια ακριβώς ρούχα που φορούσε ο ίδιος. Φούξια μεταξωτό πουκάμισο, άσπρο παντελόνι και γκρίζα περούκα. Ετσι, όταν άρχισε η παρέλαση, ο κόσμος «τρελάθηκε», γιατί έβλεπε τον Λουκιανό εις διπλούν! Στην ορχήστρα να παίζει πιάνο και να τραγουδάει και ταυτόχρονα στην παρέλαση να περνάει από μπροστά του! Ακολουθούσαν οι υπόλοιποι καλεσμένοι του «Πάρτυ», καμιά τριανταριά κομπάρσοι, ντυμένοι και χτενισμένοι σαν: Beatles, Elvis Presley, Humphrey Boggart κ.λπ. Στη συνέχεια, στην ίδια συναυλία, έστησε λαϊκό πάλκο με τον Στέλιο Βαμβακάρη και τη θρυλική πιανίστα του Τσιτσάνη, Βαγγελιώ Μαργαρώνη. Ακόμη είχε καλεσμένη την Αννα Καλουτά, έναν θρύλο της ελληνικής επιθεώρησης, που τραγούδησε τραγούδια που είχε γράψει ο Λουκιανός για την ταινία «Βενιζέλος» του Παντελή Βούλγαρη. Αυτή θα πρέπει να ήταν μία από τις τελευταίες ζωντανές εμφανίσεις της Αννας Καλουτά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι η συναυλία αυτή στοίχισε, όσο στοίχιζε εκείνη την εποχή η αγορά ενός μικρού διαμερίσματος. Ο Λουκιανός, όμως, ποτέ δεν σκέφτηκε τα χρήματα. Χωρίς κανέναν παραγωγό να τον στηρίζει, όπως γίνεται σήμερα, αναλαμβάναμε μόνοι μας όλα τα έξοδα, ρισκάροντας δικά μας χρήματα. Γι’ αυτό ο κόσμος λάτρεψε και λατρεύει τον Λουκιανό. Γιατί δεν τον πρόδωσε ποτέ!
Θα σας πω ένα παράδειγμα από εκείνη τη συναυλία. Είναι γνωστό ότι ο Λουκιανός φορούσε πάντα υπέροχα μεταξωτά πουκάμισα. Κατά προτίμηση, φούξια και τιρκουάζ. Τα πουκάμισα αυτά ήταν ραμμένα από γνήσιο μεταξωτό ύφασμα, που αγοράζαμε από την Κύπρο όταν κάναμε εκεί συναυλίες. Στη συγκεκριμένη συναυλία, ήθελε να ράψουμε μεταξωτά πουκάμισα για όλη την ορχήστρα. Εγώ, που είχα και την ευθύνη για τα οικονομικά, του αντιπρότεινα τα πουκάμισα της ορχήστρας να γίνουν από ρεγιόν ύφασμα, που μοιάζει με μεταξωτό. Εκείνος επέμενε να είναι από γνήσιο μετάξι. Οταν του είπα ότι θα φαίνονται σαν μεταξωτά και δεν θα το καταλάβει κανείς, μου απάντησε: «Θα το ξέρω, εγώ!» Αυτός ήταν ο Λουκιανός!
1993: Ενα ολόκληρο χωριό στην αλάνα του Λυκαβηττού
Στην τέταρτη συναυλία, το «Αχ! Πατρίδα μου γλυκειά» το 1993, η φαντασία του απογειώθηκε! Απλωσε το θέαμα σε όλη την αλάνα του Λυκαβηττού. Στήθηκε ένα ολόκληρο χωριό της δεκαετίας του 1950, με σκηνικά του Γιώργου Ζιάκα. Πίσω πίσω προσκοπική κατασκήνωση, μετά προαύλιο δημοτικού σχολείου, το θερινό σινεμά «ΟΑΣΙΣ», πάλκο για λαϊκό κεντράκι, γαϊτανάκι για τις Απόκριες, πανηγύρι για το Δεκαπενταύγουστο. Η Μαρία Δημητριάδη πάνω στα βράχια του Λυκαβηττού τραγούδησε αντάρτικα τραγούδια. Πάνω από 150 άτομα πήραν μέρος στη βραδιά. Ενα πραγματικά γνήσιο λαϊκό μιούζικαλ. Χορωδίες, χορευτικά συγκροτήματα, παιδιά, Αμερικανοί ναύτες με ανοιχτό αυτοκίνητο. Ο Λουκιανός φανταζόταν, εμπνεόταν και εγώ με τη Φούλη Μανωλοπούλου εκτελούσαμε. Εγώ πήρα μέρος τότε σαν αφηγήτρια της παράστασης. Επίσης, έγραψα τα κείμενα και έκανα τη σκηνοθεσία. Δύο μέρες ο Λυκαβηττός γεμάτος. Θυμάμαι, την πρώτη μέρα που φτάσαμε στο θέατρο, νωρίς το απόγευμα πριν από τη συναυλία, την «ουρά» των θεατών που είχε καλύψει σχεδόν όλο το parking του Λυκαβηττού. Και ανάμεσά τους τον Θανάση Βέγγο να περιμένει υπομονετικά κρατώντας μια τεράστια ανθοδέσμη για τον Λουκιανό.
Στη συνέχεια, το 1994, το ίδιο θέαμα παρουσιάστηκε στη Νέα Υόρκη με ομογενείς από την εκεί ελληνική κοινότητα.
1996: Επί σκηνής το στούντιό του
Στην πέμπτη συναυλία, «Η σκοτεινή πλευρά», το 1996, μετέφερε κυριολεκτικά επί σκηνής τον χώρο δουλειάς του (στούντιο). Τη βραδιά αυτή παρουσιάστηκαν στο κοινό λιγότερο γνωστά αλλά και ανέκδοτα τραγούδια του όπως και σπάνια ηχογραφημένα ντοκουμέντα από το αρχειακό του υλικό.
1997: Ταξίδι στη Νέα Ορλεάνη
Στην έκτη συναυλία, «Νέα Κυψέλη, Νέα Ορλεάνη», το 1997, έφερε στον Λυκαβηττό τη Νέα Ορλεάνη. Εστησε σκηνικό που παρίστανε το «Preservation Hall» και έφερε την πιο διάσημη παραδοσιακή μπάντα τζαζ της Νέας Ορλεάνης, την «Preservation Hall Jazz Band».
Προηγουμένως, είχε ταξιδέψει με τον Μιχάλη Αδάμ στη Νέα Ορλεάνη, τους είχαν δει από κοντά και έφεραν στην Ελλάδα καμιά δεκαριά κούτες με υλικό από το περίφημο καρναβάλι της Νέας Ορλεάνης, Mardi Gras, το οποίο αναπαραστάθηκε, καθώς και μια παραδοσιακή τελετή κηδείας.
2002: Χρωματιστά κοκτέιλ στο μπαρ
Τέλος, στην έβδομη συναυλία, το «Κοκτέιλ Πάρτυ», το 2002, έστησε στον Λυκαβηττό ολόκληρο μπαρ με μπάρμαν και κατασκεύασε περίπου 3.000 ποτηράκια πλαστικά με πόδι, για τα χρωματιστά κοκτέιλ, που κέρασε τους θεατές. Ολη η ορχήστρα του Λυκαβηττού είχε καλυφθεί με πραγματικό γκαζόν. Επειδή όμως η συναυλία αναβλήθηκε λόγω καιρού, το γκαζόν μεταφέρθηκε κάτω από τις κερκίδες του θεάτρου, εν αναμονή της καινούργιας ημερομηνίας. Εκεί, λόγω καινούργιας βροχής, άρχισε να φυτρώνει. Κι έτσι δυσκολευτήκαμε να το μεταφέρουμε όταν πραγματοποιήθηκε η συναυλία, αλλά το κάναμε!
♦ Η συναυλία με τίτλο «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ» θα έχει μνήμες από τις παλιές συναυλίες του Λουκιανού, αλλά και τη φρεσκάδα των ανανεωμένων ερμηνειών των τραγουδιών του από άξιους καλλιτέχνες της νέας γενιάς.
Οι Φοίβος Δεληβοριάς, Μανώλης Φάμελλος, Πάνος Μουζουράκης, Σπύρος Γραμμένος, Πέννυ Μπαλτατζή, Δώρος Δημοσθένους, Μαρία Κηλαηδόνη, Χρήστος Παπαδόπουλος θα τραγουδήσουν τα τραγούδια του Λουκιανού που περιέχονται στο CD «Σ’ ευχαριστώ Λουκιανέ». Ακόμα, μαζί τους θα τραγουδήσει ο Θέμης Ανδρεάδης καθώς και οι ηθοποιοί Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Νάντια Κοντογεώργη, Γιασεμή Κηλαηδόνη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας